Αφιερώματα

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι

Ο μύθος του «Hotel California», 47 χρόνια μετά...

Γράφει ο Κώστας Προβατάς

Όταν η ιστορία αναπολεί η ίδια το Νο 2 τραγούδι όλων των εποχών για κάθε είδος μουσικής, συμπεριλαμβανομένης και της "θεϊκής" Ενάτης Συμφωνίας, θα πρέπει να σκεφτούμε απλά (47 χρόνια μετά) ότι θα είναι εδώ για πάντα!

Στις 23 Φεβρουαρίου 1978, το "Hotel California" των Eagles βραβεύεται ως το καλύτερο άλμπουμ της προηγούμενης χρονιάς. Το θρυλικό άλμπουμ λοιπόν του 1977, κυρίως το ομώνυμο τραγούδι, με τη "διαβολική" διάσταση που του δόθηκε, τον περίφημο "Μαύρο Παπά" και τη "Σατανική Βίβλο" του, ήταν στο πνεύμα της εποχής των δεισιδαιμονιών των 70's. Ποτέ ωστόσο δεν αμφισβητήθηκε η φωτογράφιση ενός ξενοδοχείου του Μπέβερλι Χιλς για εξώφυλλο, ούτε ότι το περίφημο "collitas" είναι η μαριχουάνα στα μεξικάνικα. Εκείνο το 1969 βέβαια μπέρδευε τα πράγματα, αφού τότε ιδρύθηκε η "Μαύρη Εκκλησία" του περίφημου σατανιστή "Παπά" Άντον Λα Βέι (ή Λαβί).

Από την άλλη, το "Hotel California" ήταν το παρατσούκλι ενός περίφημου ψυχιατρείου, του "Καμαρίγιο", συνεπώς οι ερμηνείες που δόθηκαν αφορούσαν και αυτό, ειδικά με το: "θα μπεις αλλά ποτέ δε θα βγεις"...

Τα μέλη του συγκροτήματος πάντως υποστήριξαν σθεναρά πως μιλούσαν για τη «μεγάλη ζωή» και την υπερβολή στον αμερικάνικο τρόπο ζωής, επομένως «πώς να ξεφύγεις από το θηρίο», πώς να «βγεις» κ.λ.π. κ.λ.π. Και ειδικά, αναφερόμενοι στο θηρίο (beast), εννοούσαν τη μάστιγα των ναρκωτικών στην Καλιφόρνια. Ουσιαστικά οι Eagles μπήκαν με το κομμάτι αυτό σε μια ιδιότυπη προσωπική ισόβια κράτηση, διότι άντε να παραχθεί κάτι καλύτερο –μουσικά- στο μέλλον τους.

Η γενιά των 60'ς (αρχικά αυτοί ως οι νεότεροι που το άκουσαν) και μετά όλοι οι υπόλοιποι το λάτρεψαν, το λατρέψαμε. Από τα λίγα τραγούδια που έτρεχαν όλοι να μάθουν τους στίχους και να το τραγουδάνε. Από τα μπλουζ της εποχής που ήταν δημοφιλές σε κάθε πάρτι. Κι από τα τραγούδια εκείνα που, όπως αναφέραμε, έφτασαν στην επική διάσταση του μοναδικού, πίσω μόνο από το πλέον αινιγματικό "Stairway to Heaven" των επίσης διαστημικών Led Zeppelin.

    Μοιραστείτε το άρθρο:

    ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ

    Τα «σκοτεινά» τραγούδια

    ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ

    Δρόμοι της Αθήνας

    Σχολιάστε

    ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

    Ρένα Κουμιώτη

    Γράφει ο Κώστας Προβατάς Το πρώτο τραγούδι που έδωσε ο Μίμης Πλέσσας στη Ρένα...

    Συνέχεια

    Άκος Δασκαλόπουλος

    Γράφει ο Κώστας Προβατάς Ο Άκος (Κυριάκος) Δασκαλόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1937 στις 23...

    Συνέχεια

    Για τον Τάσο Βουγιατζή

    Γράφει ο Πέτρος Δραγουμάνος Ο Τάσος Βουγιατζής γεννήθηκε 16 Φεβρουαρίου 1963 στην Καστέλλα, στον...

    Συνέχεια

    Έλληνες στιχουργοί

    Γράφει ο Πέτρος Δραγουμάνος Διάβασα συνέντευξη του στιχουργού Ηλία Φιλίππου στα ΝΕΑ...

    Συνέχεια

    7+2+1 τραγούδια υπέρ… Βαλεντίνου

    Γράφει ο Κώστας Προβατάς Υπέρ Βαλεντίνου το… ανάγνωσμα, λοιπόν! Που εμείς στην Ορθόδοξη...

    Συνέχεια

    Κάθε στιγμή ραδιοφώνου είναι λόγος ύπαρξης

    Γράφει ο Κώστας Προβατάς Σε λίγες μέρες κλείνουν 43 χρόνια από τον φοβερό σεισμό του 1981 στις...

    Συνέχεια

    Nίκος Ξανθόπουλος - Τραγουδώντας με το «παιδί του λαού»

    Γράφει ο Κώστας Προβατάς Τον Νίκο Ξανθόπουλο τον θυμάμαι πάντα ως μια εικόνα συνδεδεμένη με...

    Συνέχεια

    Βασίλης Τσιτσάνης – Μια εκπομπή ραδιοφώνου στο χαρτί

    Γράφει ο Κώστας Προβατάς Αυτό που θα επιχειρήσουμε «εγγράφως» είναι μια αλλιώτικη ραδιοφωνική...

    Συνέχεια

    Η δισκογραφία στην Ελλάδα το 2022

    Γράφει ο Πέτρος Δραγουμάνος Παλαιότερα η δισκογραφία ήταν άμεσα συνδεδεμένη με την πώληση δίσκων. Στο πρόσφατο...

    Συνέχεια

    O συνθέτης Κώστας Δέδες μιλάει για τον αείμνηστο κοντραμπασίστα Ανδρέα Ροδουσάκη

    Έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα της Πέμπτης 29 Δεκεμβρίου ο Ανδρέας Ροδουσάκης.

    Συνέχεια