«Μέρα Μαγιού»
Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Γράφει η Μίνα Μαύρου
Πρωτομαγιά σήμερα και ο νους, θέλοντας και μη, τρέχει...
1 Μαϊου 1909 γεννιέται ο ποιητής της Ρωμιοσύνης, Γιάννης Ρίτσος!
Αν ζούσε σίγουρα θα εξακολουθούσε να μετατρέπει τον τρόπο που αντιμετώπιζε τη ζωή σε εξαιρετικά ποιήματα, θα ζωγράφιζε πέτρες και αντικείμενα σε πηλό στο αγγειοπλαστείο του φίλου του, Βασίλη Κοντορούδα και σίγουρα κάθε απόγευμα θα καθόταν στο «θρόνο» του στο Καρλόβασι της Σάμου και με λαχτάρα θα θαύμαζε το ηλιοβασίλεμα!
Το 1936 στάθηκε αναμφισβήτητα μία χρονιά σταθμός τόσο για το Γιάννη Ρίτσο όσο και για την ελληνική ποίηση, καθώς συγκλονισμένος από τα θύματα της μεγάλης καπνεργατικής απεργίας του Μαϊου στη Θεσσαλονίκη, κλείνεται επί 2 μέρες στο σοφίτα του και γράφει τα 14 από τα 20 συνολικά άσματα του «Επιταφίου». Με την επιβολή της δικτατορίας του Ιωάννη Μεταξά, ο «Επιτάφιος» καίγεται μαζί με άλλα ανατρεπτικά βιβλία στους στύλους του Ολυμπίου Διός.
Ο ίδιος ο ποιητής αναφέρει χαρακτηριστικά , μεταξύ άλλων, στο «Βήμα της Κυριακής» στις 22 Οκτωβρίου 1978.
Με την πρώτη φωτογραφία που είδα δημοσιευμένη της μάνας που κλαίει το σκοτωμένο παλικάρι της στις συγκρούσεις των απεργών καπνεργατών με την αστυνομία στη Θεσσαλονίκη, έγραψα τον «Επιτάφιο». Ήταν ένα έργο που το αγκάλιασε αμέσως ο λαός. Φανταστείτε ότι ο Πατριάρχης της ελληνικής ποίησης, ο Παλαμάς, πουλούσε τότες 300 αντίτυπα, ενώ τα τελευταία κάηκαν με διαταγή του Μεταξά μπροστά στους στύλους του Ολυμπίου Διός.
Το έργο έμεινε 20 χρόνια ουσιαστικά απαγορευμένο. Γράφτηκε και εκδόθηκε πρώτη φορά στα 1936 και η δεύτερη έκδοση βγήκε το 1956.
Το 1957 το έστειλα στο Παρίσι στο Μίκη Θεοδωράκη, στο φίλο μου, που δεν ήξερα όμως ότι ασχολιόταν ακόμα με τη λαϊκή μουσική…
Απρόσμενα ο Μίκης μού έστειλε ένα γράμμα με την παρτιτούρα του «Επιτάφιου» μέσα… Την έπαιξα μόνος μου στο πιάνο. Ύστερα ήρθε στην Ελλάδα και τότε πρωτοακούσαμε τον «Επιτάφιο» μαγνητοφωνημένο…
Συνεπώς, η επιλογή μας δεν θα μπορούσε να είναι άλλη αυτή την εβδομάδα! Καλό μήνα, αγαπημένοι μας!
Σχολιάστε