Τερζάκης: Το τίμημα της επιλεκτικότητας είναι τελικά θετικό
Παναγιώτη, σε συναντάμε στη σκηνή του OLVIO τη Μεγάλη Τετάρτη με την παράσταση «It's Me O Lord». Τι ακριβώς θα μας παρουσιάσεις;
To «It's Me O Lord» είναι μία παράσταση που δίνω τα τελευταία 11 χρόνια πια… Ξεκίνησε από την Αμερική, την έχω φέρει πια και στην Ελλάδα. Είναι ένα ρεσιτάλ πολύ προσωπικό, που αφορά στις ημέρες του Πάσχα και κάνει έναν παραλληλισμό στο Θείο και Ανθρώπινο δράμα. Η γραμμή που ακολουθεί είναι η προσωπική προσευχή, το Θείο και Ανθρώπινο δράμα και η Κάθαρση. Γύρω από αυτό πλέκονται gospel και spirituals,που είναι τα θρησκευτικά τραγούδια των μαύρων, βυζαντινοί ύμνοι και τραγούδια του κόσμου από διάφορους συνθέτες και παραδόσεις τα οποία είτε άμεσα είτε έμμεσα εμπλέκουν το θρησκευτικό και ανθρώπινο συναίσθημα γύρω από τον κοινό άξονα της εσωτερικής αναζήτησης και της προσπάθειας, για να βρει ο καθένας από 'μας τον δικό του Παράδεισο, είτε κυριολεκτικά είτε μεταφορικά.
Αυτά τα 11 χρόνια η παράσταση είναι η ίδια ή την διαφοροποιείς κάθε φορά σε κάτι;
Αν και διαφοροποιείται κάθε χρόνο, ο σκελετός της παραμένει ο ίδιος. Τα μόνα πράγματα που μένουν ίδια είναι 4-5 ύμνοι και βυζαντινοί και spirituals, οι οποίοι αφορούν σε συγκεκριμένα πράγματα, που έχουν να κάνουν με τη Μ. Εβδομάδα, π.χ. το «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου» δεν αλλάζει , από εκεί και πέρα κάποια κομμάτια διαφοροποιούνται, ανάλογα με τις συνθήκες, το χώρο, με όλες αυτές τις προσλαμβάνουσες και τα ερεθίσματα που έχω κι εγώ σαν καλλιτέχνης! Επιπλέον, πολλά κομμάτια αντικαθίστανται, άλλωστε το ρεπερτόριο είναι πάρα πολύ ευρύ και ανεξάντλητο.
Για να τραγουδάς από βυζαντινούς ύμνους μέχρι gospel και spirituals, σημαίνει ότι η φωνή σου έχει μία φοβερή προσαρμοστικότητα…
Αυτό για μένα εξ' αρχής ήταν το ζητούμενο! Ήμουν πολύ τυχερός, γιατί είχα εξαιρετικούς δασκάλους και καθοδηγητές τόσο στην Αμερική όσο και στην Ελλάδα! Εγώ τη φωνή τη θέτω σαν ένα μουσικό όργανο, το οποίο πρέπει να προσαρμόζεται αναλόγως με το είδος, προκειμένου να αποκτά το κατάλληλο ύφος και την κατάλληλη εκείνη τοποθέτηση, ώστε να μην ακούμε για παράδειγμα έναν τραγουδιστή κλασσικού ρεπερτορίου, ο οποίος με τον ίδιο τρόπο θα τραγουδήσει όλα τα είδη και τα κομμάτια. Σεβόμενος την παράδοση και το ύφος κάθε είδους, φροντίζω να μπορώ κι εγώ να προσαρμόζομαι και να δημιουργώ εκείνα τα ηχοχρώματα, τα οποία μέσα από το δικό μου φιλτράρισμα να μπορούν να τοποθετηθούν διαφορετικά.
Πώς αντιδράει ο κόσμος στις συγκεκριμένες παραστάσεις , ιδιαίτερα μέσα στο πασχαλινό κλίμα;
Συνήθως αυτό που εισπράττω είναι πολλή συγκίνηση και έντονος προβληματισμός! Ορισμένοι μπορεί να έχουν έρθει από περιέργεια είτε από επιφύλαξη, όμως ακόμα και αν δεν είσαι πολύ θρήσκος, υποβάλλεσαι από όλη αυτή την ατμόσφαιρα, η οποία υπάρχει! Αυτό που με συγκινεί είναι ότι έρχονται ετερόκλητοι άνθρωποι και όχι συγκεκριμένο κοινό.
Κάποιο ιδιαίτερο σχόλιο που έχεις εισπράξει και σου έχει κάνει εντύπωση;
Το ωραιότερο σχόλιο που εισπράττω κατά καιρούς είναι ότι, παρόλο που δεν κατάλαβαν τα λόγια, τους άγγιξε και αυτό τους αρκεί, για να κάνουν μία καινούργια σκέψη, να ξεκινήσουν μία καινούργια δράση, κυρίως αισιόδοξη! Το μέλημά μου είναι να τελειώσει η παράσταση σε μία Κάθαρση και σε ένα Φως, το οποίο συγκινεί πάρα πολύ τον κόσμο!
Το 2004 παρουσίασες πρώτη φορά εκκλησιαστικό έργο μέσα σε εκκλησία στην Αμερική, ενώ το 2008 η Ορθόδοξη Ελληνική εκκλησία της Αμερικής ανοίγει τις πύλες της και σε φιλοξενεί. Αλήθεια, πώς νιώθει ένας καλλιτέχνης τέτοιες στιγμές;
Είχα την τύχη και τραγούδησα για πολλά χρόνια σε πάρα πολλές εκκλησίες διαφορετικών δογμάτων στην Αμερική!
Προσωπικά, το αντιμετώπισα με πολύ σεβασμό και δέος! Ήταν από τις συγκλονιστικότερες εμπειρίες της ζωής μου και μάλιστα έγιναν σε διαφορετικές Ορθόδοξες εκκλησίες, όπου συνέρρευσαν και πάρα πολλοί, μη Ελληνοαμερικάνοι Ορθόδοξοι! Ουσιαστικά έβλεπες ένα κράμα ανθρώπων και φυλών.
Κάτι τέτοιο, μέσα σε χώρο εκκλησίας δεν έχει γίνει εδώ στην Ελλάδα.. Θα σε ενδιέφερε;
Θα με ενδιέφερε πάρα πολύ! Ίσως για του χρόνου να είναι μία πολύ ωραία ιδέα!
Ρίχνοντας μία σύντομη ματιά στο βιογραφικό σου, συνειδητοποιώ πως έχεις ταξιδέψει πάρα πολύ! Πόσο σε δεσμεύει ή σε απελευθερώνει ο εκάστοτε χώρος που εμφανίζεσαι ως προς την ερμηνεία του έργου σου;
Αυτή είναι μία πολύ ωραία ερώτηση, γιατί κάθε μέρος έχει τη δική του ενέργεια και πολλές φορές, όταν ταξιδεύεις, δεν έχεις τη δυνατότητα από πριν να δοκιμάσεις και να ελέγξεις το χώρο! Εγώ προσπαθώ κάθε φορά, με το δεδομένο ότι κάθε χώρος σε προσκαλεί και θέλει να σε φιλοξενήσει, να αφουγκραστώ την ενέργεια και τον τρόπο με τον οποίο τα πράγματα λειτουργούν στο συγκεκριμένο μέρος, κι έτσι προσπαθώ να προσαρμόζομαι σαν ένα μουσικό όργανο, οπότε συνακολούθως προσαρμόζεται και η ερμηνεία μου ανάλογα!
Μας φανερώνεις όλο το μέγεθος του ταλέντου σου επί σκηνής ή πολλές φορές κρατάς κάτι για ώρα έκτακτης ανάγκης;
Όπου κι αν έχω να εμφανιστώ, είτε σε σκηνή είτε στο δρόμο, θα φανερώσω το εκατόν δέκα τοις εκατό μου. Για μένα είναι μία αρχή αυτή! Εκείνη την ώρα θεωρώ ότι πρέπει να είμαι παρών στο εκατό τοις εκατό και ακριβώς να δώσω ό,τι ξέρω στο βαθμό που πρέπει, για να επικοινωνήσω αυτό που θέλω να τραγουδήσω, ακριβώς γιατί δεν κάνω δουλειές του «πρέπει». Φροντίζω να κάνω τις δουλειές που αγαπώ και που θέλω, για να μπορώ να εξισορροπώ όλη μου την ενέργεια και τη διάθεση.
Οι επιλογές σου είναι πάντα πολύ προσεγμένες και σοβαρές! Αναφέρομαι στα ρεσιτάλ που δίνεις, στη συμμετοχή στο χοροθέατρο της Σοφίας Σπυράτου, στον «Αγαμέμνονα» από τις «Τρωάδες» του Σενέκα και βεβαίως στο «Μαύρο μου Χελιδόνι» με την Εύη Γεροκώστα. Ποιο είναι το τίμημα της επιλεκτικότητας σήμερα;
Πριν από κάποια χρόνια μπορεί να σου απαντούσα ότι το τίμημα είναι το οικονομικό ή η παρουσία σε πολύ λιγότερες στιγμές απ ό,τι θα μπορούσε κάποιος να επιλέξει να είναι στην επικαιρότητα! Με την πάροδο του χρόνου, συνειδητοποιώ ότι το τίμημα τελικά είναι θετικό! Χαράσσεις μία πορεία, η οποία τελικά είναι αυτό που θέλεις, είσαι εσύ, δεν έχεις τίποτα για το οποίο να ντραπείς και σου δίνει μία σφραγίδα, η οποία είναι ακριβώς αυτό που ήθελα και κοπιάζω πάρα πολύ να το διατηρήσω, λέγοντας όχι σε πράγματα τα οποία θεωρώ ότι θα με πάνε πίσω.
Για το μέλλον τι έχεις προγραμματίσει; Θα σε δούμε κάπου;
Μετά το Πάσχα θα κάνω κάποιες εμφανίσεις με την Εύη Γεροκώστα με το project «Το μαύρο μου χελιδόνι», που είναι ένα ζωντανό project που αλλάζει και εξελίσσεται, ανάλογα με τις συνθήκες και τα ερεθίσμα. Ενυπάρχουν gospels και spirituals με τα ελληνικά, δημοτικά κυρίως ηπειρώτικα τραγούδια σε συνδυασμό με ελληνικά και ινδιάνικα παραμύθια. Το παρουσιάζουμε εδώ και πολλά χρόνια τόσο σε εξωτερικούς όσο και εσωτερικούς χώρους. Προς το τέλος Μαϊου, αν όλα πάνε καλά, θα βρεθούμε στην Καλλιθέα, στον Ποταμό Ιλισσό, για να κάνουμε μια παρουσίαση.
Επίσης, τελείωσα μία ηχογράφηση και ετοιμάζω ένα cd, που θα έχει πολλά από αυτά τα κομμάτια που τραγουδώ στα ρεσιτάλ και στις παραστάσεις και ευελπιστώ ότι κάποια στιγμή θα είναι και αυτό διαθέσιμο.
Στο δελτίο Τύπου της παράστασης «It's Me Ο Lord» μάς λες: « Ό,τι κι αν μας συμβαίνει κάποια στιγμή θα βρει ο καθένας μας τον δικό του Παράδεισο!»
Ποιος είναι ο δικός σου Παράδεισος; Τον έχεις βρει ή μήπως τον ψάχνεις ακόμα;
Νομίζω ότι τον έχω βρει… Γνωρίζω τι θέλω και ποια είναι η ισορροπία η εσωτερική, η οποία με κρατάει σε ακμή και προσωπική ευτυχία αλλά συνέχεια θέτω τον στόχο λίγο παραπέρα. Νομίζω ότι ο Παράδεισος του καθενός είναι ακριβώς αυτή η συνθήκη, η οποία δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις, για να ζούμε με ηρεμία και χαρά και να μπορούμε να φιλτράρουμε τα πράγματα με πραότητα με σύνεση και με σεβασμό στους γύρω μας!
Παναγιώτη, σε ευχαριστώ πολύ για την όμορφη κουβέντα! Καλά να περάσεις αυτές τις Άγιες ημέρες που έρχονται…
Κι εγώ ευχαριστώ, Καλό Πάσχα να έχουμε!
ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Σχολιάστε