Μανόλης Ανδρουλιδάκης: «Για να ερμηνεύσω τους μεγάλους δημιουργούς, συνδυάζω τον παιδιόθεν θαυμαστή με τον επαγγελματία μουσικό»
Γράφει η Αρετή Κοκκίνου
Το CD «GREEK CINEMA music for classical GUITAR» αποτελεί σίγουρα μια πρόκληση για τον solo κιθαρίστα, καθώς καταπιάνεται με μουσικές που, στην πρωτότυπη μορφή τους, έχουν αποδοθεί από μεγάλες ορχήστρες. Τι σας παρακίνησε να ξεκινήσετε αυτό το εγχείρημα;
Ένας από τους λόγους ήταν αυτή καθαυτή η πρόκληση απόδοσης ενός ορχηστρικού συνόλου από ένα όργανο. Θεωρώ ότι η κιθάρα είναι από τα όργανα που μπορεί, με τη χρήση συγκεκριμένων τεχνικών, να καθρεφτίσει τις ηχοχρωματικές διαφοροποιήσεις ενός μουσικού συνόλου. Για την ακρίβεια, αυτό είναι κάτι με το οποίο καταπιάνομαι αρκετά χρόνια τώρα. Όμως, βασική αιτία της ενασχόλησής μου με το συγκεκριμένο ρεπερτόριο είναι το ότι πρόκειται για εξαιρετικά, πολύ αγαπημένα, ελληνικά μουσικά θέματα.
Ποια ήταν η φιλοσοφία τεχνικά και μουσικά στην επεξεργασία των διασκευών αυτών... ο ιδιαίτερος ήχος, η ανάδειξη νέων τεχνικών και δεξιοτεχνίας ή κάτι άλλο;
Στόχος είναι να ακούγεται ένα πλήρες αποτέλεσμα. Να μην υπάρχει στον ακροατή η αίσθηση έλλειψης κάποιου οργάνου ή ενός μουσικού αντιθέματος. Για να γίνει αυτό εφικτό, αναγκαστικά γίνεται χρήση ιδιαίτερων και σε κάποιες περιπτώσεις σπάνιων (π.χ. διφωνία σε παράλληλες οκτάβες) ή καινούργιων κιθαριστικών τεχνικών, (π.χ. το apoyando tremolo ή το τρέμολο του αντίχειρα). Η δεξιοτεχνία δεν αποτελεί στόχο, αλλά, αν προκύπτει από τις ανάγκες του κομματιού, είναι ευπρόσδεκτη.
Υπάρχει έντυπη έκδοση με τις παρτιτούρες των διασκευών αυτών ή άλλων από προηγούμενη δουλειά σας;
Υπάρχει σκέψη να εκδοθούν, αλλά για την ώρα προέχει η εκτέλεσή τους στα ρεσιτάλ μου.
Πώς βλέπετε τη σύγχρονη γενιά των κλασσικών κιθαριστών στην Ελλάδα; Υπάρχει βήμα για την παρουσίαση νέων σολίστ;
Είχαμε και έχουμε εξαιρετικούς κλασσικούς κιθαριστές στην Ελλάδα. Θεωρώ ότι υπάρχει έλλειμμα προβολής και κουλτούρας όχι μόνο για τους νεότερους, αλλά και για τους καταξιωμένους κιθαριστές. Δυστυχώς, σε πολλές περιπτώσεις, πολιτιστικοί σύλλογοι, δημοτικές αρχές, κρατικοί και άλλοι φορείς, μέσα επικοινωνίας κ.λ.π. δείχνουν έλλειψη ευαισθησίας στην προβολή αξιόλογων μορφών τέχνης. Φοβάμαι ότι η κυρίαρχη ιδεολογία ανέχεται, για να μην πω επικροτεί, την πολιτιστική ένδεια και γίνεται αντιληπτό ότι, σε αυτές τις συνθήκες, υπάρχει ελάχιστος χώρος όχι μόνο για τους κιθαρίστες, αλλά για όλους τους φορείς και τις εκφράσεις του πολιτισμού. Υπάρχουν, φυσικά, σημαντικές εξαιρέσεις, που στηρίζουν και προάγουν τον πολιτισμό – ανάμεσά τους κι εσείς και σας ευχαριστώ.
Πέραν των διασκευών, οι νέοι Έλληνες συνθέτες γράφουν για κλασσική κιθάρα; Νιώθετε ότι υπάρχει μια τέτοια ανάγκη στο κοινό της κλασσικής κιθάρας στην Ελλάδα;
Γράφονται έργα, αλλά τα γνωρίζουν ελάχιστοι. Όσοι αγαπούν την κιθάρα, σίγουρα αποζητούν το καινούργιο και, αν αυτό το καινούργιο προέρχεται από τον τόπο τους, τόσο το καλύτερο.
Η συναυλία που θα παρουσιάσετε στη Μουσική Βιβλιοθήκη "Λίλιαν Βουδούρη" είναι σίγουρα απαιτητική! Ποιες είναι οι μεγαλύτερες δυσκολίες και προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει ο εκτελεστής σε ένα τέτοιο σόλο εγχείρημα;
Προσπαθώ να απολαμβάνω τις συναυλίες και τους καλούς χώρους. Για 'μένα π.χ. ήταν απόλαυση η πρόφατη συναυλία στον ιστορικό και πανέμορφο «Απόλλωνα» στην Πάτρα. Υπάρχει πάντα το ζητούμενο της ηχητικής ενίσχυσης, αν είναι απαραίτητη, που το έχω λύσει σε μεγάλο βαθμό, με τη χρήση ειδικών μικροφώνων. Υπάρχει η αγωνία για το αν θα υπάρχουν πολλοί ακροατές και, κυρίως, αν θα υπάρχει καλή επικοινωνία με τους ακροατές. Τα ρεσιτάλ μου έχουν την εξής ιδιαιτερότητα: ανάμεσα στα κομμάτια, μιλώ στο κοινό και οι ακροατές καθίστανται, τροπον τινά συμμέτοχοι της παράστασης!
Συχνά παρουσιάζετε και διασκευάζετε εμβληματικούς Έλληνες μουσικούς δημιουργούς. Ποια η προσωπική συναισθηματική σας σχέση με το έργο τους, από την πλευρά του εκτελεστή και του συνθέτη;
Απολαμβάνω από παιδί τη μουσική τους και αυτό είναι μία από τις βασικές αιτίες που παίζω τα έργα τους. Με κάποιους εξ' αυτών υπήρξε και προσωπική γνωριμία. Βασικά, λοιπόν, στην ερμηνεία τους από μέρους μου συνδυάζεται ο παιδιόθεν θαυμαστής με τον επαγγελματία μουσικό. Κι αυτός είναι μάλλον ο ιδανικός συνδυασμός.
Σχολιάστε