Aγγέλω Σφέτσου: «Δεν υπάρχει τραγούδι χωρίς στίχο και στίχος χωρίς μουσική»

Γράφει η Λένα Λουλούδη

Κάποτε ο Γιάννης Σπανός την χειροφίλησε, όταν την πέτυχε στο καμαρίνι να κλαίει, επειδή είχε κάνει φάλτσο σε ένα τραγούδι. Aκριβή στιγμή που την κρατάει μέσα της, όπως και τους ήχους, τους ρυθμούς αλλά και τους στίχους των περιοχών που κατάγεται, γιατί εμπνέεται αλλά ταυτόχρονα κινείται προς αυτούς, αναζητώντας τους σε ό,τι νέο μας συστήνει...

Τον τελευταίο καιρό η Αγγέλω Σφέτσου κυκλοφορεί ένα νέο τραγούδι, το "Ουράνιο Τόξο", σε στίχους Παναγιώτη Στράκαρη και μουσική Σταύρου Σιόλα, ένα κομμάτι- προάγγελο της πρώτης της δισκογραφικής δουλειάς, με τίτλο "Βήμα Αργό", που θα κυκλοφορήσει στις αρχές Φθινοπώρου.

Αρκετοί οι λόγοι για μία συνέντευξη με την ταλαντούχα ερμηνεύτρια, δε νομίζετε;

«Ουράνιο Τόξο». Ένα ατμοσφαιρικό κομμάτι, που κυκλοφορεί εδώ και λίγο καιρό, ένα βαλς, που μας ξυπνάει την αισιόδοξη αλλά και ανθρώπινη πτυχή μας. Πόσο σε βοηθά εν μέσω covid-19 να το τραγουδάς και να το χορεύεις;

Πάντα το να το τραγουδάω με βοηθάει να εκτονωθώ από την πίεση, αλλά να το χορέψω ακόμα δεν έχω καταφέρει! Κρατάω αυτήν τη στιγμή ίσως για μία συναυλία, ώστε να χορέψω με την ψυχή μου και να το κάνω όπως θα ήθελα.

Προσωπικά, πάντως, μου δημιουργεί μία αδιόρατα χαρούμενη προσμονή για το αύριο. Μήπως τελικά ήταν το ζητούμενο της δημιουργίας του αυτό;

Ναι, μέσα σε όλους τους «δείκτες» του κομματιού υπάρχει και αυτή η πτυχή. Η προσμονή γενικότερα για όλα τα ζητούμενα στη ζωή ενός ανθρώπου, όπως ο έρωτας, η ζωή και η επόμενη μέρα.

Μας πρωτοσυστήθηκες με την μπαλάντα «Βρες έναν τρόπο». Ομολογώ, εντυπωσιάζομαι από την έντονη προσαρμοστικότητά σου σε αυτά τα δύο διαφορετικά στυλ τραγουδιού. Από πού κατευθύνεσαι περισσότερο, από το στίχο ή από τη μουσική;

Δεν αισθάνομαι ότι είναι διαφορετικό στυλ τραγουδιών, με την έννοια ότι είναι και τα δύο πολύ δυτικότροπα κομμάτια και ο μουσικός τους άξονας είναι παρόμοιος. Σίγουρα αλλάζει πολύ το αντικείμενο όμως. Η προσαρμοστικότητα αφορά στο ότι έχω βιώσει και τις δύο καταστάσεις, επομένως τα εισπράττω και τα αποδίδω βιωματικά. Τώρα όσον αφορά στο από που κατευθύνομαι, θα έλεγα ότι τα ποσοστά είναι 50-50, αφού δεν υπάρχει τραγούδι χωρίς στίχο και στίχος χωρίς μουσική, οπότε παίζουν και τα δύο εξίσου σημαντικό ρόλο. Έχω την τύχη μέχρι στιγμής να έχω αγαπήσει όλα τα τραγούδια του δίσκου, γιατί ο Σταύρος Σιόλας ντύνει με τη μουσική του ουσιώδεις στίχους και έτσι πάντα το αποτέλεσμα στα αυτιά μου είναι όμορφο.

Στο δελτίο Τύπου διαβάζω πως αρχές Φθινοπώρου θα κυκλοφορήσει ολόκληρο το άλμπουμ. Τι να περιμένουμε;

Φτιάχνουμε ένα δίσκο που περιλαμβάνει εννιά κομμάτια, ο τίτλος του είναι «Βήμα Αργό» και προκύπτει από το ομώνυμο ντουέτο που μοιραζόμαστε με το Σταύρο Σιόλα, σε μουσική του ίδιου και στίχους Γιάννη Κετιπίδη. Μουσικά όλα τα κομμάτια ανήκουν στο Σταύρο Σιόλα, ενορχηστρώσεις, μίξη και mastering από τον Κώστα Παρίσση και στίχους του Πόλυ Κυριάκου, Γιάννη Κετιπίδη, Σταύρου Σταύρου, Παναγιώτη Στράκαρη και Ευαγγελίας Ψημίτη. Είναι ένα συνονθύλευμα ελληνικών και διεθνών δρόμων, από το βαλς του "Ουράνιου Τόξου", μέχρι τα πιο "λαϊκά" και παραδοσιακά ακούσματα που θα κυκλοφορήσουν στην πορεία.

Παρατηρώντας το βιογραφικό σου, είδα ότι έχεις διττή καταγωγή, από τη Μικρά Ασία αλλά και από τα Άγραφα. Πόσο θεωρείς ότι επηρεάζουν τα μουσικά ακούσματα αυτών των τόπων τη μουσική σου εξέλιξη;

Αισθάνομαι ότι επηρεάζουν σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό. Κυρίως επειδή κουβαλάω μαζί μου πάντα τους ήχους αυτών των οργάνων, τους ρυθμούς αλλά και το στίχο των περιοχών και πάντα ενδόμυχα κατευθύνομαι προς αυτά και τα αναζητώ, ακόμα και στα νέα κομμάτια.

Ασχολείσαι ήδη αρκετά χρόνια με το τραγούδι και αποφασίζεις εν έτει 2021 να κυκλοφορήσεις επισήμως την πρώτη σου δισκογραφική δουλειά. Γιατί τώρα και όχι νωρίτερα; Μήπως τελικά είναι λίγο συμβολικό όλο αυτό;

Δεν ξέρω αν είναι συμβολικό, ξέρω ότι τώρα ήταν για εμένα η κατάλληλη στιγμή. Υπήρξαν διάφορες προτάσεις στο παρελθόν, οι οποίες είτε δε με έβρισκαν έτοιμη και ώριμη για κάτι τέτοιο, είτε αισθανόμουν ότι δεν μπορούσα να τις «φορέσω». Το Νοέμβριο του '19 που ξεκινήσαμε με το Σταύρο Σιόλα και τον Κώστα Παρίσση, έβλεπα ένα όνειρό μου να γίνεται πραγματικότητα και ένιωσα αμέσως πως είναι η σωστή συγκυρία.

Έχεις συνεργαστεί με καταξιωμένους καλλιτέχνες, όπως Γιάννη Σπανό,"Εκείνο κι Εκείνο", Δαυίδ Ναχμία, Locomondo κ.ά. Έχεις να θυμάσαι κάποιο χαρακτηριστικό περιστατικό που για κάποιο λόγο σε συντροφεύει πάντα;

Αρκετά περιστατικά με πρώτο και κύριο το χειροφίλημα και την παρηγοριά του Γιάννη Σπανού, όταν με πέτυχε στο καμαρίνι να κλαίω από απογοήτευση, επειδή είχα κάνει κάποιο φάλτσο σε ένα τραγούδι. Δυστυχώς αυτή η συνεργασία ήταν πολύ βραχύχρονη, θα ήθελα να έχω μάθει κι άλλα απ' αυτόν τον άνθρωπο.

Ο Δαυίδ Ναχμίας ήταν ένας από τους πρώτους ανθρώπους που μου έκαναν χώρο στη σκηνή και στο πρόγραμμά τους και του χρωστάω ευγνωμοσύνη. Πρόκειται επίσης για ένα γλυκό και καλό Δάσκαλο.

Από τους "Εκείνος κι Εκείνος" έχω κρατήσει πως όλη η συνεργασία έμοιαζε με μεγάλο πάρτι, το χαρούμενο κλίμα, την άψογη συνεργασία και την τεράστια καλοσύνη του Νίκου Καλλίνη, τον οποίον αγαπώ ιδιαίτερα και τέλος από τους Locomondo θυμάμαι χαρακτηριστικά τα γέλια όλων, όταν ο Μάρκος προσπαθούσε στο στούντιο να μου μάθει να προφέρω βραζιλιάνικα και νομίζω φαντάζεστε το αποτέλεσμα... (Γέλια)...

Πώς ελπίζεις να κυλήσει καλλιτεχνικά το καλοκαίρι του 2021;

Ελπίζω να είναι πιο ενεργό και δημιουργικό από το περσινό, όπου όλοι ήμασταν κάπως παγωμένοι. Φέτος, επειδή έχουμε το εμβόλιο σαν όπλο στη φαρέτρα μας, πιστεύω ότι θα κάνουμε περισσότερα πράγματα.

Έχεις «κλείσει» κάποιες εμφανίσεις ή κάποια συνεργασία για το επόμενο χρονικό διάστημα;

Είμαστε στην περίοδο που κλείνουμε εμφανίσεις και συνεργασίες, τις οποίες θα ανακοινώσουμε εν καιρώ.

Ποιο είναι το αγαπημένο σου μότο, με το οποίο θα ήθελες να ολοκληρώσουμε αυτή την όμορφη κουβέντα;

«Μην περνάς το ποταμάκι πριν το φτάσεις», όπως έλεγε και ο παππούς μου.