Kατερίνα Ντίνου:«Στη μουσική μου διαδρομή έχω κάνει αυτό που ταιριάζει στον χαρακτήρα και την ηθική μου»
Γράφει η Μίνα Μαύρου
Όταν πριν από λίγο καιρό άκουσα στο ραδιόφωνο το κουπλέ: "Κι αν δε σ´αρέσουν μην το πεις/ τα λόγια της καρδιάς μου/εγώ θ´αντέξω να το δεις/μα όχι ο μπαγλαμάς μου", το μυαλό μου συνειρμικά πήγε σε μία φωνή που- το μακρινό πια 2003- είχα προσέξει για την ιδιαίτερη χροιά της στην επανεκτέλεση του θρυλικού "Σ' αναζητώ" του Γιάννη Σπανού!
Δεν είχα κάνει λάθος! Ήταν η Κατερίνα Ντίνου, με την άψογα τοποθετημένη και ευμετάβλητη σε κάθε τραγουδιστικό είδος φωνή της. Τι κι αν απουσίασε για κάποια χρόνια από το προσκήνιο; "Αν έχεις δώσει δείγματα γραφής στον χώρο, δεν γίνεται να νιώθεις ότι ξεκινάς από την αρχή" μάς αναφέρει στην παρακάτω συνέντευξη, ενώ τα καλύτερα φαίνεται να έχουν έρθει για εκείνην, καθώς, εκτός από το "Τ' οργανάκι", σε μουσική Θανάση Πολυκανδριώτη και στίχους δικούς της, ετοιμάζει την καινούργια της δισκογραφική δουλειά καθώς και συνεργασίες με αγαπημένους συναδέλφους της.
Κατερίνα, σε συναντάμε το Σάββατο 30 Μαρτίου στο Club του "Σταυρού του Νότου". Δώσε μας μία πρόγευση της βραδιάς.
Με 4 εξαιρετικούς μουσικούς θα παρουσιάσουμε αγαπημένα διαχρονικά ελληνικά τραγούδια καθώς και επιλογές από τραγούδια της προσωπικής μου δισκογραφίας.
Ο τίτλος της παράστασης «Έλα να με βρεις» είναι στίχος-κάλεσμα, παρμένος από ένα τραγούδι μου, στο οποίο έχω γράψει τους στίχους και τη μουσική.
Οι πληροφορίες μου λένε ότι ετοιμάζεις καινούργια δισκογραφική δουλειά αλλά και συνεργασίες και συμμετοχές σε δίσκους συναδέλφων σου. Θα ήθελες να μας πεις κάτι επιπλέον;
Πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα καινούργιο μου τραγούδι, σε στίχους δικούς μου και μουσική του Θανάση Πολυκανδριώτη, με τίτλο «Τ' οργανάκι» .
Ετοιμάζεται η καινούργια μου δισκογραφική δουλειά, με πολύ σημαντικούς συντελεστές, η οποία θα κυκλοφορήσει από τον "Μετρονόμο". Επίσης συμμετέχω με 2 τραγούδια στο δίσκο του Γιώργου Καγιαλίκου και του Ηλία Μάστορη που θα κυκλοφορήσει σύντομα.
Το βιογραφικό σου κοσμούν ονόματα-συνεργασίες που δεν συναντάς εύκολα. Αναφέρομαι στη Βίκυ Μοσχολιού, στον Γιάννη Σπανό, στον Μίμη Πλέσσα, στον Γιάννη Κούτρα, στο Νίκο Ζιώγαλα, στον Παντελή Θαλασσινό, στον Κώστα Μακεδόνα καθώς και πολλούς άλλους σημαντικούς καλλιτέχνες. Υπάρχει κάποια στιγμή από αυτές τις συμπράξεις που θυμάσαι έντονα;
Σημαντικές όλες οι στιγμές και πολύτιμες οι σχέσεις οι ανθρώπινες που προέκυψαν μέσα απ' αυτές τις συνεργασίες. Όλες τις θυμάμαι και έχουν κάθε μια ξεχωριστό χώρο μέσα μου.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα απείχες από εμφανίσεις και δισκογραφία. Επιστρέφοντας, τι είχε αλλάξει ως προς εσένα και ως προς την αντιμετώπισή σου από τους ανθρώπους του χώρου; Αισθάνθηκες πως ξαναξεκινούσες από την αρχή;
Απείχα από το προσκήνιο αλλά από τη μουσική ποτέ. Ήξερα κάθε στιγμή τι γινόταν και πώς αλλάζουν τα δεδομένα στη δισκογραφία. Αν έχεις την εμπειρία κι αν έχεις δώσει δείγματα γραφής στον χώρο, δεν γίνεται να νιώθεις ότι ξεκινάς από την αρχή. Απαιτεί φυσικά μεγαλύτερη προσπάθεια, να επανατοποθετηθείς, αλλά τίποτα δεν χαρίζεται.
Δεν ένοιωσα αλλαγή στη συμπεριφορά των άλλων, δεν βρήκα και κάποιο λόγο να τη νιώσω. Αυτό που άλλαξε σε 'μένα ήταν οι προτεραιότητές μου. Έμαθα να επικεντρώνομαι περισσότερο στην ουσία των πραγμάτων. Έμαθα πως την ελευθερία σου την ορίζεις εσύ ο ίδιος, ακόμα κι όταν οι αποφάσεις σου σ' απομακρύνουν για λίγο από όσα είχες διαλέξει για ζωή. Κάποια μαγική στιγμή ο κύκλος ανοίγει και ο ορίζοντας φτάνει πιο μακριά απ' όσο νόμιζες.
Τελικά ο χρόνος της απουσίας σου από το τραγούδι έχει φωλιάσει μέσα σου ως απορία για το τι θα μπορούσες να είχες επιτύχει ή μήπως τελικά συγκέντρωσες βιώματα που «κούμπωσαν» σε κατάλληλη στιγμή της ζωής σου και έγιναν δημιουργία;
Ήταν τόσο σημαντικός ο λόγος της απουσίας και τόσο συνειδητοποιημένη η απόφαση, που δεν μου άφησε περιθώρια για δεύτερες σκέψεις. Ουσιαστικά, υποστήριξα κι αφοσιώθηκα στη ζωή που είχα την ευλογία να δημιουργήσω. Αυτό από μόνο του είναι η μουσική του κόσμου όλου.
Είσαι ερμηνεύτρια και τραγουδοποιός. Πότε αντικρούονται και πότε συμβαδίζουν αυτές οι δύο ιδιότητες;
Δεν ένιωσα ποτέ να αντικρούονται, μέσα μου το ένα λειτουργεί σαν φυσική συνέπεια του άλλου. Το τραγούδι, ο στίχος, η μουσική, η ερμηνεία, η δημιουργία, στιγμές που συνυπάρχουν αρμονικά στην ίδια παράσταση.
Η εμφάνισή σου είναι εντυπωσιακή! Αντικρίζοντάς σε κάποιος, θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι θα ξεσήκωνες την πίστα! Υπήρξαν περιπτώσεις που βρέθηκες στην άβολη θέση να πρέπει να αποδείξεις ότι υπηρετείς ένα άλλο είδος τραγουδιού;
Έχω βρεθεί αρκετές φορές σε άβολη θέση για πολλούς ακόμη λόγους... έμαθα να κρατάω ανεπηρέαστη την αλήθεια μου από διάφορες τέτοιες παρεξηγήσεις και να την αποδεικνύω κάθε φορά στη σκηνή.
Σε έχω παρακολουθήσει, πριν από 2 χρόνια, φιλοξενούμενη του Αντώνη Μιτζέλου στην ΚΙΘΑΡΩΔΙΑ του, στη ΒΑΒΕΛ στο Μαρούσι. Είδα και άκουσα μία άρτια μουσικό, πραγματικά αφοσιωμένη στα τάστα της κιθάρας της. Πόσο αναπόφευκτη είναι τελικά η εξομολόγηση της Κατερίνας Ντίνου μέσα από την κιθάρα της;
Είναι τόσο έντονες οι δονήσεις που μεταφέρονται από το ένα σώμα στο άλλο, που μοιραία κι αναπόφευκτα ανοίγουν οι πύλες της ψυχής κι αρχίζει η πιο αληθινή εξομολόγηση της ζωής μου. Με την κιθάρα μου μαζί είναι σα να ολοκληρώνεται η εικόνα, σα να ισορροπεί το συναίσθημα με το άκουσμα που γεννάει. Είναι σχέση ζωής!
Γυρίζοντας πίσω και ζυγίζοντας τα «όχι» και τα «ναι» σου, ο απολογισμός έχει θετικό ή αρνητικό πρόσημο;
Μα αφού - όπως λέει κι ο ποιητής - αν ρωτιόμουν πάλι,Όχι θα ξαναέλεγα... κι αφού έμαθα να ζω με 'μένα, θετικό πρόσημο θα βάλω. Όσο πίσω και να κοιτάξω, όσες αποφάσεις κι αν θυμηθώ, τις πήρα πατώντας στα δικά μου πόδια, ακούγοντας τις δικές μου κρυφές φωνές. Άρα, μοιάζει σαν μονόδρομος η διαδρομή μέχρι εδώ. Και με βρίσκει πάντα ανήσυχη αλλά ταυτόχρονα ήρεμη, γιατί έκανα και κάνω αυτό που ταιριάζει στον χαρακτήρα μου και στη δική μου ηθική.
Αν το 2016 τραγούδησες το κομμάτι «Άλλαξα», σε στίχους δικούς σου και μουσική Μίμη Πλέσσα, σήμερα ποιος είναι ο τίτλος του τραγουδιού που σου ταιριάζει;
Θα διάλεγα το «Έλα να με βρεις». Όχι γι΄αυτά που ίσως περιμένω. Αλλά για τα απρόσμενα.
Κλείνοντας, τι να σου ευχηθώ;
Να έχω πάντα μια θάλασσα κοντά. Έτσι, για να μην τελειώνει πουθενά το βλέμμα και τα ταξίδια του μυαλού. Για να μη γνωρίζει όρια η ψυχή και το όνειρο.
Σου το εύχομαι, λοιπόν! Εις το επανιδείν το Σάββατο στο Club του "Σταυρού του Νότου"...
ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Σχολιάστε