O Σταύρος Ξαρχάκος γράφει για τον Διονύση Σαββόπουλο
Με αφορμή το θάνατο του αείμνηστου Διονύση Σαββόπουλου, ο Σταύρος Ξαρχάκος γράφει στην προσωπική του ιστοσελίδα στο facebook τα ακόλουθα:
"Στον πλανήτη αυτό μεταξύ των κανονικών ανθρώπων υπάρχουμε εμείς , οι όχι και τόσο -για κάποιους- κανονικοί άνθρωποι , οι καλλιτέχνες .
Στο μικρό αυτό κομμάτι της γης που λέγεται Ελλάδα θέλουμε καλλιτέχνες σύμφωνα με το προσωπικό μας γούστο , τις απόψεις, τις κοσμοθεωρίες μας .
Ευτυχώς όμως συνεχίζουμε να διατηρούμε τις αποψεις , τα ελαττώματα , τις ιδιορρυθμίες μας , τις σεξουαλικές , κομματικές και ιδεολογικές μας προτιμησεις καθώς και το δικαίωμά μας να ζούμε και εκφραζόμαστε οπως εμείς θέλουμε στην Τέχνη και τη ζωή μας .
Να διατηρούμε το θάρρος της γνώμης μας ακόμα κι όταν δε συμφωνείτε …
Αλλιώς πιστέψτε με δε θα είμασταν καλλιτέχνες , ούτε κι εσείς θα μας αγαπούσατε-μισούσατε τόσο !
Αυτό το δικαίωμα ευτυχώς ο Διονύσης το διατήρησε και εκεί κυρίως θα εστιάσω το κειμενό μου .
Κατ´ αρχάς να πω ότι με τον Διονύση δεν κάναμε ποτέ παρέα , δεν είμασταν φίλοι αν και πάντα υπήρχε αλληλοεκτίμηση .
Μια φορά μονάχα -και αυτό μου το θύμισε ο ίδιος διαβάζοντας το βιβλίο του - όταν έπαιζε κάπου, ανέβηκα στο πιάνο και άρχισα να τον συνοδεύω .
Τον είδα σε κάποιες συναυλίες του , ήρθε σε δικές μου και πέρυσι είχα τη χαρά να γιορτάσω μαζί του , με την παρέα και την οικογένειά του , τα τελευταία του γενέθλια .
Σε ένα αφιέρωμα τον ονόμασα «Διόνυσο Σαββόπουλο» γιατί αυτό ήταν στα δικά μου μάτια , ένας σύγχρονος Διόνυσος .
Πολεμήθηκε , αμφισβητήθηκε και κατά καιρούς έγινε βορά , απλώς και μόνο επειδή είχε διαφορετική άποψη ή ιδεολογία .
Ας θυμόμαστε πόσο σκληρά κρίθηκε , ας αναρωτηθούμε πόσο δημοκράτες είμαστε όταν αποδομούμε τόσο εύκολα τους καλλιτέχνες και όταν τους θέλουμε «στα μέτρα μας».
Ισως να είμαστε η μοναδική χώρα που θέλει να κάνει τους καλλιτέχνες σύμφωνα με το κοινώς αποδεκτό !
Αυτός άραγε είναι ρόλος του καλλιτέχνη;
Ας αναρωτηθούμε …
Όμως , το καλό στην ιστορία αυτή είναι ότι στην πραγματικότητα κανείς δε μπόρεσε ούτε θα μπορέσει να τον βλάψει διότι πολύ απλά , ο Διονύσης θα υπάρχει μέσα από το έργο του , κάθε μέρα με τα τραγούδια του θα κρατάει έναν καθρέφτη απέναντι στον Έλληνα , είτε αυτός είναι ερωτευμένος , είτε επαναστατημένος , είτε ταλαιπωρημένος , είτε ιδεαλιστής , είτε απλώς «Κωλοέλληνας».
Ας διαλέξει ο καθένας σε ποια κατηγορία ανήκει κι ας πορευτεί αναλόγως …
Χαίρε Διόνυσε
Καλό σου κατευόδιο
Σταύρος Ξαρχάκος"
Σχολιάστε