Η εξελικτική δύναμη του Νίκου Ξυδάκη στο «Πέρασμα του χρόνου»

6/12/2019
Σχολιάστε

Γράφει η Μίνα Μαύρου

Φωτογραφίες: Γιώργος Σπανός

«Δεν μπορείς εσύ να γράψεις λαϊκό τραγούδι! Εσύ είσαι για γαλλικά μυθιστορήματα», του είχε πει κάποτε ο Ρασούλης… Κουβέντα που τον πείσμωσε και τον έκανε μέσα σε λίγες ώρες να γράψει τη μουσική για την «Τρελή κι αδέσποτη», αποδεικνύοντας ότι η μουσική του αναζήτηση θα μπορούσε να ξεπεράσει τα στεγανά της αιγυπτιακής πολυπολιτισμικής κουλτούρας που κουβαλούσε!

Όσοι βρεθήκαμε το βράδυ της Παρασκευής 29 Νοεμβρίου (είχε προηγηθεί και η ακριβώς προηγούμενη, 22 Νοεμβρίου) στον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός» αναμφισβήτητα σταθήκαμε πολύ πιο τυχεροί από τον Ρασούλη, μιας και γίναμε αυτήκοοι μάρτυρες του συνόλου του μουσικού και πνευματικού πλούτου που κουβαλάει ο Νίκος Ξυδάκης.

Έργα εμπνευσμένα από τον κοσμοπολίτικο αέρα της τόσο κοντινής μας Ανατολής, έργα ενταγμένα πια –γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε- στη λαϊκή μας μουσική, στίχοι ποιημάτων που έγιναν πολύχρωμες ή ασπρόμαυρες μελωδικές εικόνες και αμέσως μετά ιδέες, διαμορφώνοντας το ύφος του και το αποτύπωμά του και τέλος ευφάνταστες διασκευές που, σε βάθος χρόνου, αποδεικνύουν την ευφυϊα του δημιουργού!

Εκείνος «παρών» στην όλη ιεροτελεστία, όχι για να καθοδηγήσει, αλλά για να συμμετάσχει στην ευτυχία της σκηνής, μιας σκηνής που τόσο γενναιόδωρα δόθηκε σε νέους ανθρώπους με ταλέντο, γνώση και πάνω απ' όλα συναίσθημα!

Στους εξαιρετικούς μουσικούς του «Polis Ensemble», Αλέξανδρο Καψοκαβάδη στο πολίτικο λαούτο, Γιώργο Κοντογιάννη στη λύρα, Στέφανο Δορμπαράκη στο κανονάκι, Μανούσο Κλαπάκη στα κρουστά και Νίκο Παραουλάκη σε νέυ, καβάλ και φλογέρα.

Στον καθ' όλα άριστο και αυτοσχεδιαστικό Στάθη Άννινο στα πλήκτρα.

Στον επιβλητικό και τόσο ευπροσάρμοστο σε κάθε είδος και απαίτηση τραγουδιού, βαρύτονο Τάσο Αποστόλου.

Στην κατά τα άλλα λιτή αλλά καθηλωτική Χριστίνα Μαξούρη που καθρέφτισε τις ζωές μας, μέσα από την ερμηνευτική της δεινότητα.

Στο φωνητικό σύνολο «Πλειάδες» που, με τη φρεσκάδα και την σύγχρονη ματιά τους, μεταμόρφωσαν το έργο του Ξυδάκη, κάνοντάς το πιο επίκαιρο από ποτέ!

Πάντα είχα την άποψη ότι ο Νίκος Ξυδάκης ανήκει στην κατηγορία εκείνη των δημιουργών της δεύτερης και τρίτης ακρόασης, γιατί η σύλληψη του όγκου της μουσικής και στιχουργικής πληροφορίας που προσφέρει θέλει λεπτομερή επεξεργασία. Το βράδυ της 29ης Νοεμβρίου όμως ανακάλυψα και κάτι άλλο!

Ο Ξυδάκης ελίσσεται και εξελίσσεται! Το στιβαρό έργο του, άρρηκτα συνδεδεμένο με τον ψυχισμό και την πορεία του μέσα στο χρόνο, έχει το συστατικό εκείνο στοιχείο που του επιτρέπει την αλλαγή, την ενσωμάτωση νέων μουσικών μορφών αλλά και ήχων. Και εκεί ακριβώς έγκειται το μεγαλείο και η αυθεντικότητά του!

Η παράσταση «Στο πέρασμα του χρόνου» είναι μία μουσική εμπειρία υψηλού επιπέδου για τον ακροατή- θεατή και σαφέστατα έχει την ικανότητα να ταξιδέψει σε πολλά μέρη και απίστευτα διαφορετικούς χώρους!