Συνεντεύξεις

Ρωτάμε, απαντάνε!

Κορκολής: «Η μουσική είναι μία και δεν έχει ταμπέλες»

Γράφει η Μίνα Μαύρου

« Ο σκοπός αυτής της συναυλίας είναι να επικρατήσει η γλυκύτητα της ψυχής των ακροατών που θα έρθουν να μας ακούσουν!», μας καταθέτει ο Στέφανος Κορκολής, λίγες μόλις ημέρες πριν εμφανιστεί στο Αίθριο του Δημαρχείου της Κηφισιάς, για να μας παρουσιάσει την «μπουατική» μουσική παράσταση «Εφ' όλης της ύλης», έχοντας πάντα στις αποσκευές του το «χάδι» του Μίκη Θεοδωράκη.

Είστε άρτι αφιχθείς από το μικρό θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου με έναν Μίκη Θεοδωράκη παρόντα στην πρεμιέρα. Γιατί νιώθω ότι σε κάθε σας παράσταση υπάρχει η σκέπη του;

Ακριβώς! Υπάρχει εκατό τοις εκατό, αλλά ακόμη κι αν η συναυλία δεν αφορά αμιγώς το έργο του, εκείνος είναι πάντα παρών, καθώς πάντα παίζουμε Μίκη, ακόμη και σε συναυλίες με καθαρά δικά μου έργα!

Κάποια συμβουλή που σας έχει δώσει και την κρατάτε σαν φυλαχτό;

Νομίζω ότι το γεγονός πως τα τελευταία 4 χρόνια είμαι δίπλα του, εννοώντας ότι πολλές φορές βρίσκομαι στο σπίτι του, δουλεύοντας και ανταλλάσσοντας απόψεις δείχνει ότι πλέον μιλάμε για μία οικογενειακή υπόθεση από την οποία ξεχειλίζει τεράστια αγάπη! Κάθε φορά που παίζω, έχω από πάνω μου το «χάδι» του! Αυτό το «χάδι» που μου έχει δώσει τόσο απλόχερα, ονομάζοντάς με «ιδανικό πρεσβευτή της μουσικής του για Ελλάδα και εξωτερικό», μού δίνει απίστευτη δύναμη, ακόμα και όταν παίζω δικές μου συνθέσεις.

Πριν από λίγες ημέρες θυμάμαι πως στο βίντεο με το χαιρετισμό του για τη συνέντευξη Τύπου του Φεστιβάλ Λουτρακίου, μεταξύ άλλων, ο κ. Θεοδωράκης ανέφερε: «Ο Κορκολής συνδυάζει τον Απόλλωνα με τον Διόνυσο». Στη βραδιά της Πέμπτης 7 Ιουλίου στο Αίθριο του Δημαρχείου της Κηφισιάς, ποιος θα επικρατήσει περισσότερο;

Εγώ θα το θέσω αλλιώς… Ούτε ο Διόνυσος ούτε ο Απόλλωνας! Ο σκοπός αυτής της συναυλίας είναι να επικρατήσει η γλυκύτητα της ψυχής των ακροατών που θα έρθουν να μας ακούσουν! Αυτό που προσπαθούμε να δημιουργήσουμε είναι ένα δροσερό αεράκι, το οποίο θα μας κάνει να ταξιδέψουμε, τόσο με τις δικές μου μουσικές όσο και με τις μουσικές αγαπημένων μου συνθετών! Θα είναι ένα πρόγραμμα, το οποίο θα δηλώνει ότι η μουσική είναι μία και δεν έχει ταμπέλες! Από εκεί που θα ακούσεις ένα τάνγκο του Astor Piazzolla, ξαφνικά θα μεταφερθείς στο «Ξύπνα, αγάπη μου» και αμέσως μετά στο «Σκόνη και Θρύψαλα» ή στο «Θες» του αείμνηστου Μητροπάνου.

Από το δελτίο Τύπου καταλαβαίνω ότι μας περιμένουν εκπλήξεις…

Νομίζω ότι η έκπληξη στην συγκεκριμένη συναυλία είναι η ίδια η μουσική και το γεγονός ότι θα έρθουμε με πάρα πολύ κέφι, για να κάνουμε κι εμείς ένα μουσικό διάλειμμα. Κακά τα ψέματα, το να έχεις στους ώμους σου ένα πρόγραμμα, όπως η «Συνάντηση» με τον Μίκη, το οποίο το τοποθετώ στα πλαίσια καθαρά της κλασσικής μουσικής, επιβάλλει ένα μικρό διάλειμμα στο γοητευτικό αίθριο του Δημαρχείου της Κηφισιάς που αγαπώ πάρα πολύ. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα αφορά πιο πολύ σε δικά μου κομμάτια, γι΄αυτό και το ονομάζω «Εφ΄όλης της ύλης»!

Ένα πρώιμο δημιουργικό στιγμιότυπο μπορούμε να έχουμε;

Θα έχουμε όλοι μαζί τη δυνατότητα να θυμηθούμε κομμάτια δικά μου παλιά, να ακούσουμε καινούργια τραγούδια, γραμμένα πάνω στη φωνή της Σοφίας Mανουσάκη και βέβαια να γίνουμε όλοι μία παρέα! Αυτό που με ενδιαφέρει πρωτίστως είναι να μην υπάρχει η σκηνή και οι κερκίδες, αλλά να γίνουμε όλοι ένα! Ειλικρινά, αυτή τη συναυλία φαντάζει στα μάτια μου σαν να έχω έναν πολύ μεγάλο κήπο στο σπίτι μου και να φώναζω τους φίλους μου να περάσουμε όμορφα!

Το έχει ανάγκη η ψυχή μου αλλά και οι ψυχές των ανθρώπων που τους αρέσει η μουσική η δική μου, αλλλά και των συνθετών που έχω επιλέξει κατά καιρούς να συνεργάζομαι... Δανείζομαι αυτόν τον υπέροχο και σεμνό χώρο του Δημαρχείου Κηφισιάς, το Αίθριο και τον μετατρέπουμε σε έναν χώρο δικό μας, για να περάσουμε 2 ωραίες ώρες, με πολιτισμό… Να ξεχαστούμε με μουσικές, με συμμετοχή, να γίνουμε όλοι μία παρέα, όπως παλιά! Να το κάνουμε μία μεγάλη μπουάτ!

Θα μας παρουσιαστείτε με 1 πιάνο, 1 φωνή, αυτή της Σοφίας Μανουσάκη και πνευστά -κρουστά με τον Βασίλη Δεφίγγο…

Κοίταξε, επειδή μου αρέσει ο αιφνιδιασμός, πρέπει να σου πω ότι τελικά θα είναι μαζί μας και ο φίλος μου, μαέστρος Ντίνος ο Γεωργούντζος, τον οποίο και ευχαριστώ, γιατί πραγματικά έρχεται με την ψυχή του. Όντας ο Ντίνος στην παρέα, είναι σαν να υπάρχει ολόκληρη ορχήστρα πίσω μου! Δυστυχώς, επειδή η παράσταση γίνεται τέτοια εποχή, δεν μπορούμε να έχουμε την εκπληκτική χορωδία της Κηφισιάς, γιατί τα περισσότερα παιδάκια έχουν φύγει για διακοπές…

Και ο Ντίνος Γεωργούντζος λοιπόν στην παρέα της Πέμπτης… Ο,τιδήποτε επιπλέον θα ήταν περιττό ή θα μας αποπροσανατόλιζε από την ουσία του πράγματος;

Ναι, θα έχανε τη μπουατική του διάθεση!

Θέλω να μας περιγράψετε τα συναισθήματα την ώρα που πάτε να ακουμπήσετε τα πλήκτρα 1 δευτερόλεπτο πριν από την παράσταση και την ώρα που κατεβάζετε τα χέρια από το κλαβιέ, μόλις 1 δευτερόλεπτο μετά την παράσταση.

Στο πριν την παράσταση υπάρχει πάντα η αγωνία του πόσο ο κόσμος ή μάλλον καλύτερα οι φίλοι μου(γιατί οι άνθρωποι που αγαπούν τη μουσική μου σημαίνει ότι αγαπούν και 'μένα, άρα είναι φίλοι μου) έχουν έρθει με διάθεση να περάσουν όμορφα. Η επιτυχία μίας συναυλίας δεν έχει να κάνει με το πόσα άτομα θα έρθουν, αλλά με τη διάθεση με την οποία έρχονται. Όση ενέργεια παίρνουμε από τον κόσμο- φίλους μας την επιστρέφουμε στο δεκαπλάσιο. Έχει τύχει να παίξουμε σε συναυλία που, βάσει προγράμματος, θα διαρκούσε 1 ώρα και να φύγουμε μετά από 3 ώρες...

Στο μετά της παράστασης…όταν πια βγάζω τα χέρια μου πάνω από τα πλήκτρα, συνήθως είναι πρησμένα! (Γέλια)… Αυτό που μένει εκείνη τη στιγμή είναι μία ωραία, τρυφερή ανάμνηση, που δεν μπορείς να αναλύσεις παραπάνω, γιατί την επόμενη μέρα το ταξίδι συνεχίζεται…

Πριν από λίγες μέρες ο Λεωνίδας Καβάκος σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ και στον Λάμπη Ταγματάρχη δήλωσε τα ακόλουθα: «Η ψυχολογική επίδραση που έχει το κείμενο ενός ρεμπέτικου ή λαϊκού τραγουδιού είναι μία ψυχολογική επίδραση απόλυτης παρακμής». Αναρωτιέμαι…Εσείς, έχοντας λάβει κλασσική μουσική παιδεία, πώς ακουμπάτε ένα λαϊκό ή ρεμπέτικο τραγούδι; Με συμπάθεια; Με αδιαφορία; Με περιέργεια;

Θα ακουμπήσω σε οποιοδήποτε μουσικό είδος, εφόσον με έχει συγκινήσει!

Δηλαδή μπορεί να είναι ένα ρεμπέτικο ή λαϊκό τραγούδι;

Φυσικά! Πολλά ρεμπέτικα τραγούδια με έχουν συγκινήσει, πολλά λαϊκά τραγούδια με έχουν συγκινήσει, πολλά ροκ με έχουν συγκινήσει, πολλά ποπ με έχουν συγκινήσει, τα πάντα με έχουν συγκινήσει… Δεν βάζω ταμπέλες στη μουσική και αυτό ακριβώς έρχεται και δένει με το « Εφ΄όλης της ύλης» που παρουσιάζουμε στην Κηφισιά!

Τι έχετε σημειώσει στην ατζέντα σας, μετά το Αίθριο του Δημαρχείου της Κηφισιάς;

Στις 11 Ιουλίου παρουσιάζουμε στο Βεάκειο την «Συνάντηση». Θα είναι μία μεγάλη συναυλία με εξαιρετικές χορωδίες, τη χορωδία του Σπύρου Λάμπρου και το φωνητικό σύνολο «οι Μελωδοί», όπου σε πρώτη παγκόσμια παρουσιάζω «Μαουτχάουζεν» σε μεταγραφή για πιάνο και φωνή, την οποία και έκανα μαζί με το Μίκη. Στις 20 Ιουλίου εμφανιζόμαστε στο Λουτράκι, στις 18 Αυγούστου, στην Πανσέληνο του Αυγούστου, στο Ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο. Στις 26 Σεπτεμβρίου εμφανίζομαι με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη στο Ηρώδειο, παρουσιάζοντας την παράσταση «Με τα φτερά της ποίησης».

Εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία σε κάθε μία από τις μοναδικές παραστάσεις σας…

Ευχαριστώ πολύ, καλό καλοκαίρι να έχουμε!

    ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

    Κορκολής: «Η μουσική είναι μία και δεν έχει ταμπέλες»
    Κορκολής: «Η μουσική είναι μία και δεν έχει ταμπέλες»
    Κορκολής: «Η μουσική είναι μία και δεν έχει ταμπέλες»
    Κορκολής: «Η μουσική είναι μία και δεν έχει ταμπέλες»
    Κορκολής: «Η μουσική είναι μία και δεν έχει ταμπέλες»
    Μοιραστείτε το άρθρο:

    Σχολιάστε

    ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

    Δημήτρης Κτιστάκης: «Όταν επέστρεψα στην Ελλάδα, διαπίστωσα τη δίψα των μαθητών και των φοιτητών για μουσική»

    Γράφει η Μίνα Μαύρου Επιστρέφοντας στην Ελλάδα ύστερα από την πολύχρονη παραμονή του στη Γερμανία,...

    Συνέχεια

    Γιάννης Σκαρής: «Για να μπορέσεις να υπηρετήσεις το μπουζούκι, πρέπει να του δώσεις την ψυχή σου»

    Γράφει η Αρετή Κοκκίνου «Οι καιροί είναι δύσκολοι φίλε κι αδερφέ μου. Μην τα παρατάς...

    Συνέχεια

    Aγγέλω Σφέτσου: «Δεν υπάρχει τραγούδι χωρίς στίχο και στίχος χωρίς μουσική»

    Γράφει η Λένα Λουλούδη Κάποτε ο Γιάννης Σπανός την χειροφίλησε, όταν την πέτυχε στο καμαρίνι να...

    Συνέχεια

    Στάθης Άννινος: «Ο δημιουργικός μου εαυτός αντιστέκεται»

    Γράφει η Αρετή Κοκκίνου Με τη δουλειά του πιανίστα και συνθέτη Στάθη Άνιννου είχαμε ασχοληθεί και...

    Συνέχεια

    Αλεξανδρος Τζεφεράκος: «Η Δημοτική Ραδιοφωνία του πρώτου λιμανιού της Ευρώπης αξίζει και μπορεί τα καλύτερα!»

    Γράφει η Μίνα Μαύρου Είναι γιατρός, γέννημα θρέμμα Πειραιώτης, με το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου του, μονίμως συντονισμένο...

    Συνέχεια

    Θάνος Σταυρίδης: «Στην Ελλάδα ζούμε στην παντοκρατορία του τραγουδιού, εντούτοις ο κόσμος είναι πια δεκτικός στην ορχηστρική μουσική»

    Γράφει η Ιλένια Χρίστου Φωτογραφίες: Σοφία Καμπλιώνη «…Όποτε νιώθω...

    Συνέχεια

    Bασίλης Τριάντης: «Τα μουσικά μου βιώματα είναι ένα ψηφιδωτό από μουσικές»

    Γράφει η Ιλένια Χρίστου «Όλοι κρύβουμε μέσα μας τον δικό μας Πορτολάνο που μας συντροφεύει, τον οποίο...

    Συνέχεια

    Kωνσταντίνα Πάλλα: «Θέλω να ταυτίζεται ο ακροατής με το τραγούδι μου»

    Γράφει η Μίνα Μαύρου Είναι η δεύτερη φορά που την συναντώ... Όχι ενόψει κάποιας εμφάνισής της, αλλά λόγω της κυκλοφορίας...

    Συνέχεια

    Ρούλα Τσέρνου: «Για να αγγίξεις την παραδοσιακή μουσική, χρειάζεται βίωμα, σκληρή δουλειά και ανοιγμένα αυτιά»

    Γράφει η Ιλένια Χρίστου Αν και χρόνια στο χώρο κυρίως του πολυφωνικού τραγουδιού και της παραδοσιακής μουσικής, παρά...

    Συνέχεια

    Αναστασία Χριστοφιλάκη: «Πορεύομαι πάντα με γνώμονα την καρδιά μου, όποιο κι αν είναι το τίμημα»

    Γράφει η Μίνα Μαύρου "Μακπουλέ", "Το ραντεβουδάκι", "...

    Συνέχεια