Στο στούντιο με τους «Κουαρτέτοιους» και τη ΣΟΛ ΔΙΑΙΤΑ τους
Γράφει η Αρετή Κοκκίνου
Φωτογραφίες, βιντεοσκόπηση: Αρετή Κοκκίνου
“Πέφτει άραγε ο Πολικός Αστέρας; Τι είναι ο Στομαχικός Έρωτας; Κάνετε κι εσείς Καθημερινά Βρωμολόγια; Ντραπήκατε ποτέ σε φυγή; Μήπως χρειάζεται να Ερωτευτείτε Παράφωνα; “.
Κλήθηκα να απαντήσω σε αυτά και άλλα φιλοσοφικά ερωτήματα που μου τέθηκαν ένα Κυριακάτικο πρωινό, λίγο πριν από το lockdown, στο φιλόξενο χώρο του studio “Μέλισμα” του συνθέτη Νίκου Πλατύραχου.
Μετά από ένα καφέ και μία χαλαρή, παρεΐστικη κουβέντα που ταιριάζει σε ένα πρωί Κυριακής, μακριά από το άγχος του ρολογιού, παρακολούθησα την πρόβα και ζωντανή ηχογράφηση κάποιων από τα τελευταία κομμάτια του σατιρικού μουσικού εγχειρήματος του Νίκου Πλατύραχου και της performer, ηθοποιού, τραγουδίστριας, Τίνας Γιωτοπούλου. O τίτλος: "Σολ Δίαιτα", ερμηνευμένο από το σχήμα που ακούει στο όνομα “Κουαρτέτοιοι”.
Η εμπειρία μου, ακούγοντας ζωντανά μέρος των κομματιών που συνέθεσε και ενορχήστρωσε ο Νίκος Πλατύραχος, σε στίχους της Τίνας Γιωτοπούλου, ήταν η ευχάριστη διάθεση που σε ζοφερούς καιρούς μού δημιούργησαν οι “Κουαρτέτοιοι”, παίζοντας παράλληλα και πολύ όμορφα. Το εκλεκτό κουαρτέτο συμπληρώνεται από τον Βασίλη Παναγιωτόπουλο στο τρομπόνι και τον Βαγγέλη Ζωγράφο στο κοντραμπάσο, μουσικούς με πολλές και σημαντικές συνεργασίες στα ελληνικά μουσικά δρώμενα.
Η μικρή κουβεντούλα που ακολούθησε- από τις πιο διασκεδαστικές που έχω ζήσει- μου έδειξε, για μια ακόμη φορά, πως ένα από τα χαρακτηριστικά των πλέον αξιόλογων ανθρώπων είναι το ακομπλεξάριστο χιούμορ. Το (μη επαγγελματικό) βιντεάκι που τράβηξα -με την άδεια των συντελεστών- αποτυπώνει μέρος της ατμόσφαιρας...
Βίντεο από την πρόβα της "Σολ Δίαιτας"
Βρισκόμαστε στο studio “Μέλισμα” του Νίκου Πλατύραχου και ... μπορούμε να ξεκινήσουμε με τις συστάσεις.
Παρακολουθώντας από κοντά τη σημερινή στούντιο δουλειά σας, είδα ότι έχετε επιλέξει να ηχογραφείτε όλοι μαζί...
Νίκος Πλατύραχος: Ναι, το επιλέξαμε αυτό, για να υπάρχει αυτή η ζωντάνια του live που δεν αναπαράγεται, ηχογραφώντας ένας-ένας, όπως συνήθως γίνεται. Έχουμε όμως μια τέτοια διάθεση σαν ιδεαλισμό, σαν μανιφέστο, να κινούμαστε λίγο μαζί, ακόμα και στις αποφάσεις του πώς θα πορευτούμε, πού και αν θα παίξουμε, αν και πώς θα βγάλουμε δίσκο στην εποχή μας που η δισκογραφία είναι όπως είναι... όλα αυτά τα συζητάμε, γι' αυτό και αργούμε πάρα πολύ να αρχίσουμε να γράφουμε από τη στιγμή που θα έρθουμε στο στούντιο (γέλια). Σήμερα ήταν η εξαίρεση, ίσως επειδή σε ντρεπόμαστε! Εμείς θέλαμε να είμαστε λίγο πιο σοβαροί άνθρωποι, αλλιώς θα τρώγαμε κάτι δίωρα για πλάκα στην αρχή αρχή, εκεί που πίνουμε καφέδες και τα λέμε (γέλια). Είμαστε όμως τόσο προβαρισμένοι, που παρόλα αυτά βγαίνει γρήγορα το υλικό, οπότε με ένα τρόπο έχουμε φτάσει να ολοκληρώνουμε σήμερα.
Σήμερα δηλαδή παρακολούθησα την την τελευταία σας ηχογράφηση;
Νίκος Πλατύραχος: Ναι, νομίζω ότι, αν δε χρειαστεί τίποτα συμπληρωματικό, σήμερα θα τελειώσουμε. Μένουν και κάποια άλλα κομμάτια, αλλά θα δούμε αν θα τα βάλουμε όλα. Μεταξύ άλλων, αρχίζουμε να αναθεωρούμε και το υλικό.
Όλο αυτό μού μοιάζει σαν να λειτουργείτε ως μπάντα, με την παλιά καλή έννοια.
Νίκος Πλατύραχος: Οι "Κουαρτέτοιοι" είναι μπάντα, ναι, κι επειδή υπήρχε και το feedback από τις ζωντανές εμφανίσεις, είχαμε και τροφή για σκέψη, για να αναθεωρήσουμε κάποια πράγματα. Κάποια κομμάτια που δεν “γκέλαραν” τα αντικαταστήσαμε, είμαστε σε μία ζύμωση τελικά. Εν πάσει περιπτώσει, το ήδη υπάρχον υλικό φτάνει, για να γεμίσει δύο δίσκους. Μιλάμε για εικοσιτέσερα καινούργια κομμάτια.
Θα έχουμε και δεύτερο τεύχος δηλαδή;
Νίκος Πλατύραχος: Όχι, το πιθανότερο είναι να επιλέξουμε τα “hit” , τα πιο εμπορικά τραγούδια και να τα βάλουμε στο δίσκο....(Βλέποντας τις παραξενεμένες μας εκφράσεις ακούγοντας τη λέξη ”hit” ...δια στόματος Πλατύραχου)... Να μη φοβόμαστε τις εκφράσεις, έτσι είναι τα πράγματα, παιδιά.
Θα ήθελα να ακούσω δύο πράγματα για τη δουλειά σας από όλα τα μέλη της μπάντας... Τίνα, ξεκινάω από 'σένα... από την πλευρά του στιχουργού...
Τίνα Γιωτοπούλου: Να πω ότι η αφετηρία για τα περισσότερα κομμάτια ήταν ατάκες, αστεία, λάθη που κάνουμε καμιά φορά στη ροή του λόγου. Με το Νίκο γελούσαμε με αυτά, μας άρεσαν, κάποια τα σημείωνα...
Τίνα Γιωτοπούλου: Ουσιαστικά έφτιαχνα μια ιστορία βασισμένη σε αυτόν τον τίτλο, την ατάκα. Θεωρώ ότι οι ιστορίες που έφτιαχνα μας αφορούν όλους.. Πολλά κομμάτια έχουν να κάνουν με αυτό.
Νομίζω έχεις δίκιο, αφορά πολύ κόσμο (Γέλια).
Τίνα Γιωτοπούλου: Οπότε είναι σχετικό με τον τίτλο του project, “Σολ Δίαιτα”. Αλλά έχουμε και πολλά κομμάτια που αφορούν σε βάσανα όλων μας.
Νίκος Πλατύραχος: Ο υπότιτλος είναι “Κομμάτια για έρωτες και δίαιτες”, που επεξηγεί το βασικό τίτλο.
Τίνα Γιωτοπούλου: Σωστά, γιατί μπορεί ενδεχομένως να μην καταλάβει κάποιος, αν δεν έχει σπουδάσει μουσική ότι το “Σολ Δίεση” είναι παιχνιδάκι με το “Σολ Δίαιτα”.
Νίκος Πλατύραχος: Όπως και όλοι μας οι τίτλοι..όπως, π.χ, ο “Στομαχικός Έρωτας”, ή το “Ντράπηκα σε Φυγή”... πάρα πολλά τέτοια.
Βασίλης Παναγιωτόπουλος: Η ιδέα για αυτό το σχήμα ήταν του Νίκου και της Τίνας. Εγώ κλήθηκα από το Νίκο, με αφορμή- εκτός από το όργανο- παλαιότερης συνεργασίας και ένα ταίριασμα των ατόμων, νομίζω. Αυτό έχει σημασία στη μπάντα.
Καταλαβαίνω ότι είστε άνθρωποι που έχετε συνεργαστεί και στο παρελθόν.Βασίλης Παναγιωτόπουλος: Όχι πάρα πολύ, αλλά ήταν καθοριστική και χαρακτηριστική η συνεργασία. Στο πρώτο τηλεφώνημα του Νίκου θυμάμαι τη χαρά, τη ζεστασιά που είχε γι' αυτή την καινούργια ιδέα και πόσο ανυπομονούσε να το δει να γίνεται, να το ακούμε, να το φτιάχνουμε.
Νίκος Πλατύραχος: Πέραν του ότι τα παιδιά είναι καταπληκτικοί μουσικοί, η ιδέα ήταν να οργανωθεί ένα συνολάκι όχι για τα όργανα αυτά καθεαυτά αλλά για τα ίδια τα άτομα. Θέλαμε αυτούς!!! Οπότε σε αυτή τη λογική διαμορφώθηκε ένα ενιαίο ηχητικό κλίμα.
Βασίλης Παναγιωτόπουλος: Γι' αυτό και αυτά τα δίωρα των συνομιλιών, πριν αρχίσουν οι πρόβες.
Μια χαρά το βρίσκω! Αυτές είναι πολυτέλειες που τις έχουμε ξεχασμένες και πάμε όλοι για τη δουλειά, σκέτα και ξερά.
Βασίλης Παναγιωτόπουλος: Και πολύ σημαντικές πολυτέλειες, θα έλεγα. Το υπόλοιπο, το καλλιτεχνικό, δε στέκεται χωρίς όλο αυτό.
Είστε μπάντα με την πραγματική σημασία της λέξης, γι' αυτό!
Νίκος Πλατύραχος: Η όλη ιδέα του πράγματος δεν υπακούει στον επαγγελματισμό ενός στούντιο με ωράρια, αμοιβές κ.λ.π, που έχει έτσι κι αλλιώς εκλείψει, λόγω της κατάστασης, στη δισκογραφία.Πολύ περισσότερο εμείς δεν χαμπαριάζουμε από ωράρια, έτσι κι αλλιώς απλήρωτοι είμαστε όλοι.
Οπότε, ας κάνουμε το κέφι μας τουλάχιστον... Θέλω να σας δώσω συγχαρητήρια επίσης για αυτή την αποποίηση της σοβαροφάνειας που μας διακατέχει όλους... Ειλικρινά, απόλαυσα αυτή την ελαφρότητα!
Βασίλης Παναγιωτόπουλος: Δεν τα καταφέρνουμε και πολύ στη σοβαρότητα, η αλήθεια είναι... (Γέλια)
Τίνα Γιωτοπούλου: Αυτά που γράφουμε, αν ακούσει κανείς τους τίτλους, νομίζει ότι πρόκειται για επιθεώρηση. Παρόλα αυτά μέσα... είναι πολύ σοβαρά τα πράγματα!!! Θεωρώ ότι μιλάμε για πράγματα ουσίας με ένα τρόπο διαφορετικό.
Μα αν παρακολουθήσεις τις περισσότερες παρέες, για τέτοια πράγματα συζητούν. Ακόμα και εν καιρώ πολέμου!
Νίκος Πλατύραχος: Π.χ. η έκφραση “Τα έκανα σκατά” είναι πολύ σοβαρή κουβέντα που γίνεται τραγούδι και μετά καταλαβαίνεις, γιατί είναι σοβαρή.. Γιατί λέει πράγματα που άπτονται της καθημερινότητας πολλών ανθρώπων. Άλλα παραδείγματα: “Υγιεινή διαστροφή”, “Ενός κιλού μύρια έπονται”......
Τίνα Γιωτοπούλου: “Μην πληροφορείτε τον πιανίστα”, “Καθημερινά βρωμολόγια” και άλλα πολλά...
Βαγγέλης Ζωγράφος: Το όλο πράγμα άρχισε με 24 τραγούδια που φτιάξαμε εδώ. Παρουσιάζονται και με σκετσάκια ενδιάμεσα, οπότε όλο αυτό αποτελεί πλέον μια ολοκληρωμένη παράσταση...
Τίνα Γιωτοπούλου: Στις ζωντανές εμφανίσεις, όχι στο δίσκο προφανώς, υπάρχουν σκετσάκια που προέκυψαν από όλους μας. Το σκεφτήκαμε και για το δίσκο, αλλά νομίζουμε ότι ηχογραφημένο θα ακουστεί περίεργο και στεγνό, ενώ στις παραστάσεις έχει τη ζωντάνια και την αλληλεπίδραση με το κοινό. Πολλές φορές απευθυνόμαστε στο κοινό και εκείνο με τη σειρά του μας απαντά. Όσο περνάει ο χρόνος, συνειδητοποιώ ότι όλο αυτό δεν είναι κάτι σταθερό και “τσιμεντωμένο”. Όταν με το καλό μπορέσουμε να ξαναρχίσουμε τις ζωντανές εμφανίσεις, θα είμαστε σε ετοιμότητα να κάνουμε αλλαγές και να “πειράξουμε” τα πράγματα προς το καλύτερο, ελπίζουμε. Ναι, όλο αυτό έχει έντονο θεατρικό χαρακτήρα.
Νίκος Πλατύραχος: Έχουμε και κατά κάποιο τρόπο μια σκηνούλα, κάποια σκηνικά αντικείμενα.
Κάτι σαν βαριετέ...
Τίνα Γιωτοπούλου: Ένα περίεργο, διαφορετικό καμπαρέ, ας πούμε.
Όταν με το καλό επιστρέψουμε στις σκηνές, θα ήθελα να το δω όλο αυτό. Να ρωτήσω τον Βαγγέλη (Ζωγράφο), πώς έγινε μέλος της μπάντας αυτής...
Βαγγέλης Ζωγράφος: Εγώ τον Νίκο τον γνωρίζω δεκαετίες, εκτιμώ πολύ τον τρόπο που γράφει, από όταν είχε έρθει από τη Γερμανία, με τίμησε προσκαλώντας με σε αυτό το πιο προσωπικό κουαρτέτο. Την Τίνα την γνώρισα εδώ, αν και την είχα πρωτοακούσει στην παράσταση "Ο Γύρος του Κόσμου σε 80 μέρες" στο Μέγαρο Μουσικής. Θυμόμουν μια ηθοποιό που τραγουδούσε ένα ινδικό τραγούδι, ντυμένη ινδικά και ηταν καταπληκτική, μου είχε μείνει αυτό.
Τίνα Γιωτοπούλου: Αλήθεια τώρα;;; Ναι, είχε σκηνοθετήσει η Τατιάνα Λύγαρη την παράσταση σε μουσική του Μηνά Αλεξιάδη.
Βαγγέλης Ζωγράφος: Τον Βασίλη τον γνώρισα εδώ, αν και είχαμε ήδη κοινούς γνωστούς, κοινό παρελθόν στην “Κληματαριά”... (στην πλατεία Θεάτρου)
Νίκος Πλατύραχος: Το κλίμα της επικοινωνίας και της κοινής δουλειάς στο στούντιο εμένα με συγκινεί, γιατί μέσα από αυτές τις αμφιδράσεις και τις ζυμώσεις παράγεται η μουσική, το πνεύμα, ο πολιτισμός εν γένει. Ο καθένας κάθεται κατά μόνας σπίτι του, κάτι που χαρακτηρίζει πολύ την εποχή, δυστυχώς. Εξέλιπε αυτό που γίνεται μετά τους πολέμους (χωρίς να σημαίνει αυτό ότι είμαστε υπέρ του πολέμου) ... αλλά, κακά τα ψέματα, πατάρι του Λουμίδη, χωρίς πόλεμο, δεν θα είχαμε. Πρέπει εμείς να είμαστε σε μια επαγρύπνιση και, όταν δεν υπάρχει αυτή η συνθήκη, να τη φτιάχνουμε εμείς.
Σας ευχαριστώ και τους τρεις σας γι' αυτό το πολύ διαφορετικό Κυριακάτικο πρωινό!
Νίκος Πλατύραχος, Τίνα Γιωτοπούλου, Βασίλης Παναγιωτόπουλος, Βαγγέλης Ζωγράφος: Εμείς ευχαριστούμε, Αρετή!
ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Σχολιάστε