Ο στιχουργός και μουσικοσυνθέτης Βαγγέλης Σίμος

8/3/2016
Σχολιάστε

Γράφει η Μίνα Μαύρου

O μουσικοσυνθέτης και στιχουργός Βαγγέλης Σίμος γεννήθηκε στην Αμοργό. Ο ίδιος στο βιβλίο του «Θυμάμαι» αναφέρει χαρακτηριστικά: «Μια θάλασσα από παιδικές αναμνήσεις θ' αγκαλιάζει πάντα το νησί που γεννήθηκα, την Αμοργό και σαν τ' αγεράκι του Αιγαίου ο νους μου θα πλανιέται στα ασβεστοχρισμένα εκκλησάκια και στα σπίτια, στους ψαράδες που μπαλώνουν τα δίχτυα, στα αραγμένα ψαροκάικα, στις ακρογιαλιές, στα λιόφυτα, στα περιβόλια».

Η αγάπη του για τη στιχουργική εμφανίστηκε πολύ νωρίς, όταν εξάχρονο ακόμα παιδάκι ψιθύριζε στο αυτί του βιολιστή θείου του, καπετάν Μήτσου Σκοπελίτη, αυτοσχέδια στιχάκια που δημιουργούσε, ανάλογα με τις στιγμές.

Αρχές της δεκαετίας του '60 η οικογένεια Σίμου εγκαθίσταται στην Αθήνα, στην Άνω Χαραυγή στον Υμηττό. Ο πατέρας του, δραστήριος επιχειρηματίας, μεταξύ άλλων αναλαμβάνει τη διαχείριση του μοναδικού κινηματογράφου της γειτονιάς. Πολύ συχνά, εκείνα τα χρόνια, εμφανίζονταν στους κινηματογράφους πολύ γνωστοί τραγουδιστές με τις ορχήστρες τους. Κάπως έτσι έγινε η πρώτη επαφή- γνωριμία του μικρού ακόμα Βαγγέλη με πολυαγαπημένους ερμηνευτές του πενταγράμμου. Ο ίδιος γράφει:

«Θυμάμαι, όταν είχε έρθει με την ορχήστρα της η Πόλυ Πάνου, με τον Γιάννη Καραμπεσίνη, ακόμα και στη δεύτερη παράσταση ήταν αδύνατο να μπει ο κόσμος από τον συνωστισμό. Έσπασαν οι εξωτερικές πόρτες του σινεμά και οι τζαμαρίες, καθώς και τα κλαδιά στα γύρω δέντρα, γιατί σκαρφάλωναν τα παιδιά, για να δουν την παράσταση. ………..Όταν πήγα στο καμαρίνι, για να δω την Πόλυ, με αγκάλιασε, με φίλησε και μου έδωσε δύο φωτογραφίες της από δισκοπωλείο. Μου φαινότανε τόσο όμορφη, έλαμπε πραγματικά! Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση ήταν τα μεγάλα της μάτια, τα οποία ήταν γεμάτα εκφραστικότητα».

Κάπως έτσι ήρθε σε πρώτη επαφή με ανθρώπους του καλλιτεχνικού χώρου.

Το στιχουργικό του ταλέντο θα αρχίσει να το ξεδιπλώνει σιγά σιγά από τις αρχές της δεκαετίας του '70, όταν το 1973, επί δικτατορίας, θα συναντηθεί στην μπουάτ της Πλάκας, «Παράθυρα», με τον τότε φοιτητή της Νομικής, συνθέτη και κιθαρίστα, Νίκο Παπακώστα, καθώς και με την Ελένη Βιτάλη. Ο Νίκος Παπακώστας μελοποίησε του πρώτους στίχους του και τους παρουσίασε σε διάφορα αθηναϊκά και επαρχιακά θέατρα καθώς και σε διάφορες συναυλίες. Στις συναυλίες αυτές συμμετείχαν η Χάρις Αλεξίου, η Ελένη Βιτάλη, η Άννα Βίσση και πολλοί άλλοι γνωστοί τραγουδιστές.

Γύρω στο 1980 γνωρίζει τον Αντώνη Πολίτη, «ένα χαρισματικό τραγουδιστή με συνθετικές ικανότητες και σπάνιο χρώμα φωνής», όπως σχολιάζει ο Σίμος, στο κέντρο «Can Can».

Κοινός μόχθος τραγουδιών με μουσική Πολίτη και στίχους Σίμου υπήρξε η συμμετοχή στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1982 με το τραγούδι «Νοσταλγία», σε ερμηνεία Γκέλης Αυγέρη, που διακρίθηκε ανάμεσα στα πρώτα.

Στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ο Βαγγέλης Σίμος έλαβε μέρος τρεις επιπλέον φορές:

Το 1993 με το τραγούδι «Χορός στην Αρκεσίνη», σε ερμηνεία του Κομνηνού Ψαρουδάκη.

Το 1995 με το «Δακρυσμένο Φεγγάρι», που κέρδισε το πρώτο βραβείο, σε ερμηνεία Χρυσούλας Σταύρου.

Το 1996 με το «Ελπίζω», σε ερμηνεία Δήμητρας Ντούραλη.

Το 1984 ο Βαγγέλης Σίμος δοκιμάζει για πρώτη φορά να εμφανιστεί ως μουσικοσυνθέτης σε τραγούδια πάλι με δικούς του στίχους στο δίσκο με τίτλο «Τα τραγούδια της φαμίλιας» Gina- Venus/4. Συνεργάτες του σε αυτή τη δουλειά ήταν τρεις αξιόλογοι νέοι καλλιτέχνες: Η Κατερίνα Αντωνίου, ο Γιώργος Τζώρτζης και ο Θανάσης Βαμβακούλας. Η απήχηση των συγκεκριμένων τραγουδιών τον βοήθησε να συνεχίσει να γράφει μουσική. Toν ίδιο περίπου χρόνο, ο Αντώνης Πολίτης μελοποίησε επτά τραγούδια του Σίμου και τα περιέλαβε στον προσωπικό του δίσκο με τίτλο «Η μεγάλη ώρα»… Λέει χαρακτηριστικά ο Βαγγέλης Σίμος: «Τα τραγούδια αυτά τα θεωρώ από τα πιο όμορφα που έχω γράψει. Στίχοι καθαρά ερωτικοί, που με απλότητα και αισθαντικότητα καταγράψανε τον ερωτικό μου εαυτό».

Το 1987 ο Βαγγέλης Σίμος συναντάει την μετέπειτα αχώριστη φίλη του, Καίτη Γκρέυ, στο κέντρο «Εσμεράλδα», όπου εμφανιζόταν. Το 1990 η μεγάλη αυτή λαϊκή τραγουδίστρια θα ερμηνεύσει στίχους του σε 11 τραγούδια, ενώ ένα είχε και τη δική του μουσική.

Ένα χρόνο αργότερα ο Σίμος θα εκπληρώσει ένα όνειρο ζωής, καθώς θα συνεργαστεί με το Γιώργο Ζαμπέτα, δημιουργώντας τον τελευταίο δίσκο του δευτέρου, με τίτλο «Τα ερωτικά» Αλφα Μι 1991, με ερμηνείες του Γιώργου Ζαμπέτα, Καίτης Γκρέϋ, Μιχάλη Ζαμπέτα, Χρυσούλας Σταύρου, Χρήστου Ζαβάκου και Ειρήνης Ράικου.

Το 1994 συνεργάζεται με τον ένα και μοναδικό Γιώργο Κόρο. Aποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας ο δίσκος «Γεια σου, κύριε Κόρο», ενώ μέσα στον ίδιο χρόνο κυκλοφορεί ένα νησιώτικο δίσκο, σταθμό για το έργο του, το «Όμορφό μου καλοκαίρι». Σε αυτόν το δίσκο ο Σίμος συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τη λατρεμένη του Ελένη Βιτάλη, η οποία τραγούδησε και το ομώνυμο τραγούδι.

Το 1995 είναι μία χρονιά σταθμός για το Βαγγέλη Σίμο, καθώς ο ίδιος ομολογεί : «Η 16^η Σεπτεμβρίου ήταν για 'μένα μια σημαντική μέρα, γιατί στο 34^ο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης κέρδισα το 1^ο Βραβείο Σύνθεσης και Στίχου με το τραγούδι « Δακρυσμένο Φεγγάρι», που ερμήνευσε η Χρυσούλα Σταύρου». … «Τα δύο βραβεία στίχου και μουσικής τα συνόδευε κι ένα χρηματικό έπαθλο 3.000.000 δραχμών. Ύστερα, λοιπόν από πέντε συμμετοχές στο Φεστιβάλ, το «Δακρυσμένο Φεγγάρι» μού χαμογέλασε».

Τα επόμενα χρόνια θα παρουσιαστεί, καθόλου απρόσμενα, ιδιαίτερα παραγωγικός με προσωπικές δισκογραφικές δουλειές αλλά και με συμμετοχές σε δίσκους κορυφαίων ερμηνευτών…όπως:

Το 1997 με το δίσκο «Φυλακίζομαι», αλλά και με τη συμμετοχή δύο τραγουδιών στο δίσκο της Γιώτας Λύδια, «Όλα κανονισμένα».

Το 1998 με το δίσκο «Ταξίδια και όνειρα».

Το 1999 με συμμετοχή τεσσάρων τραγουδιών στο δίσκο του Νίκου Παπακώστα, «Δεκατρείς ροκ ιστορίες».

Το 2000 με τον προσωπικό δίσκο «Παράθυρο στη θάλασσα».

Το 2002 με τον δίσκο «Με θάλασσα και ουρανό».

Το 2004 με τον καθαρόαιμο λαϊκό δίσκο του «Δυο δρόμοι δυο φεγγάρια», με ερμηνεύτριες την Ελένη Βιτάλη και την Πίτσα Παπαδοπούλου.

Το 2005 κυκλοφορεί ένα διπλό άλμπουμ με πολλές και αγαπημένες παλιές αλλά και νέες επιτυχίες του, με τίτλο «Τα χρώματα του ουρανού μου».

Το 2007 κυκλοφορεί το δίσκο «Όνειρα γυναικών», με ερμηνεύτριες την Πίτσα Παπαδοπούλου, τη Μαρία Σουλτάτου, την Ελένη Λεγάκη, την Αργυρώ Καπαρού και τη Χρυσούλα Σταύρου.

Το 2008 κυκλοφορεί το cd, με τίτλο στον «Κύκλο του Χρόνου».

Το 2010 κυκλοφορεί το δίσκο «Κυριακές που δεν έφυγαν». Είναι ένα συλλεκτικό έργο, καθώς, εκτός από επιτυχίες της τελευταίας εικοσαετίας, περιέχει και τέσσερα ολοκαίνουργια τραγούδια.

Το 2012 κυκλοφορεί το cd «Λίγο πριν ξημερώσει».

Το 2013 κυκλοφορεί το δίσκο «Στον άνεμο», με ερμηνεύτρια τη Μαρία Σουλτάτου, ενώ το 2014 θα κυκλοφορήσει ο τελευταίος δίσκος του Βαγγέλη Σίμου με τον τίτλο, «Πάντα εδώ», με κεντρική ερμηνεύτρια την Πίτσα Παπαδοπούλου και με τις φιλικές συμμετοχές της Ελένης Βιτάλη και της Μαρίας Σουλτάτου.

Για τον συνθέτη και στιχουργό Βαγγέλη Σίμο έχουν πει:

«Είναι πολυτάλαντος. Είναι μεγάλος ποιητής»! (Καίτη Γκρέυ)

«Ο Βαγγέλης Σίμος δεν είναι μόνος ένας υπέροχος στιχουργός… Είναι ένας θαυμάσιος ποιητής, που μού έφερε ερωτικά ποιήματα στην πιο κατάλληλη στιγμή της ζωής μου…». (Γιώργος Ζαμπέτας)

«…Είναι πέρα για πέρα ανθρώπινος κι έχει σε κάθε σκέψη του οδηγό την καρδιά του και μόνο. Ξέρει να σέβεται και να τιμά το τραγούδι». (Γιώτα Λύδια)

«Είναι απόλυτα καταρτισμένος στους μουσικούς δρόμους της ελληνικής παράδοσης. Νομίζω σπάνια στιχουργός σήμερα μπορεί, όπως ο Βαγγέλης Σίμος, να δέσει τον στίχο με κάθε είδους ρυθμό και μελωδία διαφόρων τοπικών αποχρώσεων της πατρίδας μας». (Γιώργος Κόρος)

Ο Βαγγέλης Σίμος έφυγε για το μεγάλο ταξίδι στις 20 Νοεμβρίου 2014, λίγες μέρες πριν κυκλοφορήσει η τελευταία του δισκογραφική δουλειά, «Για πάντα εδώ», αφήνοντας ένα πολύ μεγάλο κενό στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού.