Ραφαέλα Καρά: Γεννημένη γι’ αυτό ακριβώς που είδαμε
Γράφει ο Κώστας Προβατάς
Το πραγματικό της ταλέντο μάλλον έχει μικρή σημασία, γιατί η διεισδυτικότητά της στα σπίτια των τηλεθεατών υπήρξε σχεδόν καθολική. Η δημοφιλία της ξεπερνούσε κάθε άλλο κουτσομπολιό, ενώ η γυναικεία απελευθέρωση θα μπορούσε να έχει το όνομά της, σκεπτόμενοι ότι η Ιταλία, ακόμα και η Ισπανία που έκανε καριέρα, είναι συντηρητικές κοινωνίες, ειδικά στα μεγάλα αστικά κέντρα της εποχής. Όμως τα έβαλε με τον συντηρητισμό στο σύνολό του, προβάλλοντας το προκλητικό ντύσιμο και την ερωτική συμπεριφορά, τη γυναικεία φυσικά.
Το «A far l'amore comincia tu» εκεί χτύπαγε, στην ερωτική πρωτοβουλία της γυναίκας, για να πάρει αυτό που της αρέσει. Το τραγούδι αυτό μπήκε στα βρετανικά charts με τον τίτλο «Do it, Do it again». Δεν είναι πολύ μακρινή η άποψη ότι οι επόμενες που τραγούδησαν και ύμνησαν την απελευθέρωση της γυναίκας, είναι… επόμενες. Ακόμα και η βασίλισσα Ντόνα Σάμερ, η Σερ, ακόμα και η Μαντόνα. Και είναι σίγουρο ότι τώρα που έφυγε από τη ζωή αυτή η χαρισματική όσο και ιδιαίτερα συγκροτημένη στο στόχο της γυναίκα, που έχει υπάρξει μάλιστα και “gay icon” επί σχεδόν 5 δεκαετίες, τα τραγούδια της ξαναγίνονται μόδα, ίσως διασκευαστούν με τη φωνή της ή τα φωνητικά της γενικότερα.
Η πρώτη της επιτυχία ήταν το τραγούδι «Tuca Tuca», όπου η Καρά με τα χαρακτηριστικά ξανθά μαλλιά με τις αφέλειες άφηνε ερωτικά υπονοούμενα μέσα από φαινομενικά αθώους στίχους. Είναι η πρώτη που λάνσαρε τον τύπο του σέξι εκρηκτικού showgirl, μια εξαμερικανισμένης Ιταλίδας, πιο ελεύθερης και πιο σύγχρονης.
Το μεγαλύτερο διεθνές hit single της ωστόσο, ήταν το «Tanti Auguri» (Best Wishes), που είχε γίνει πολύ δημοφιλές τραγούδι στην gay κοινότητα. Το τραγούδι είναι επίσης γνωστό με τον ισπανικό τίτλο «Para hacer bien el amor hay que venir al sur» (το οποίο αναφέρεται όμως στη Νότια Ευρώπη, αφού ηχογραφήθηκε και μαγνητοσκοπήθηκε στην Ισπανία).
«Πιο χειροκροτημένη από τον Σάντρο Περτίνι (πρώην πρόεδρο της Ιταλικής Δημοκρατίας), πιο ακριβοπληρωμένη από τον Μισέλ Πλατινί, πιο θαυματουργή από τον Άγιο Πίο» έγραφε κάποτε το ιταλικό εβδομαδιαίο περιοδικό, «L' Espresso», για την Ραφαέλα Καρά, που βύθισε στο πένθος την Ιταλία στα 78 της χρόνια, αλλά κατά κάποιον τρόπο και ολόκληρη την Ευρώπη.
Δεν δίστασε να σκανδαλίσει όλη την Καθολική Εκκλησία, όταν ντυμένη σέξι καλόγρια είχε γύρω της ένα μπουκέτο νεαρών, να τη συνοδεύουν. Μια στιλιστική όσο και ιδιαίτερα «προχωρημένη» άποψη, που δημιούργησε την πιο ελκυστική ερωτική φαντασίωση τα επόμενα χρόνια, αφού η ιταλική βιομηχανία πορνό (μία από τις πιο προχωρημένες στη δεκαετία του '60) τη χρησιμοποίησε κατά κόρον.
To 1969-1970 γνωρίζει την πρώτη της μεγάλη τηλεοπτική επιτυχία με το σόου, «Lo Agata e tu», με τους Nino Taranto και Nino Ferrer, ενώ το ίδιο Φθινόπωρο κάνει το «Canzonissima», δημιουργώντας σκάνδαλο με τις ημίγυμνες εμφανίσεις της, τα εξωφρενικά μίνι και τον ακάλυπτο αφαλό της, που -συνεχίζουν να- φτάνουν μέχρι την Καθολική Εκκλησία και ενοχλούν τους πουριτανούς.
Η Καρά, κάθε φορά που τραγουδούσε το «Ma che musica maestro», μια μεγάλη της επιτυχία, εξακολουθούσε να προκαλεί.
Μια γυναίκα που ταξίδεψε πολύ και κυνήγησε το όνειρό της, έγινε παγκόσμια σχεδόν ντίβα. Οι περιηγήσεις της, στα νεανικά της χρόνια, την έφεραν να παίζει μαζί με τον Φρανκ Σινάτρα σε ταινία (Von Ryan's Express - 1965) και να τον ερωτεύεται, μένοντας περίπου 2 χρόνια μαζί του. Για κακή της τύχη έμαθε τη σημασία της φιλίας, όπως και τις σωστές επιλογές, με κακό τρόπο. Η φίλη της, Μία Φάροου, γνωρίζοντας τον Σινάτρα, μπήκε στη μέση με τις ανάλογες συνέπειες.
Επέλεξε τους άντρες της ζωή της με κριτήρια που ήταν και επαγγελματικά, με τον τελευταίο μάλιστα Sergio Lapino, ενώ είχαν χωρίσει από χρόνια, διατήρησαν μια ανθρώπινη καλή σχέση και αυτός ήταν που ανακοίνωσε το θάνατό της. Δεν παντρεύτηκε ποτέ, γιατί σύμφωνα με την ίδια δεν πίστευε στο γάμο, ούτε είχε παιδιά, αν και όταν το ήθελε, ο γιατρός της τής είπε ότι δεν μπορούσε πλέον να τα αποκτήσει. Ωστόσο, αποφάσισε να υιοθετήσει πολλά παιδιά από διάφορα μέρη του κόσμου, έστω από απόσταση.
Ήρθε στην Ελλάδα, για να συμμετάσχει σε ένα επεισόδιο της τηλεοπτικής σειράς «Εκείνες κι εγώ», που είχε πρωταγωνιστή τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, ενώ παράλληλα ηχογράφησε και το τραγούδι «6868357» με ελληνικό στίχο της Ρέττης Ζαλοκώστα. Το πρωτότυπο ιταλικό (0303456) είχε ήδη κυκλοφορήσει στην Ελλάδα στο άλμπουμ “Forte, forte, forte”.
Ο δίσκος που κυκλοφόρησε το 1977 από τη CBS και παραγωγό τον Μίλτο Καρατζά, είχε τον ελληνικότατο τίτλο «Ραφαέλλα Καρρά Σώου». Γράφει λοιπόν στο οπισθόφυλλο ο επιμελητής Μ.Κ.:
«Πριν ένα χρόνο, λίγοι Έλληνες γνώριζαν την Ραφαέλλα Καρρά. Όμως ξαφνικά μας ήρθε στην Ελλάδα και γύρισε δύο σώου για την τηλεόραση της ΕΡΤ. Και το ίδιο ξαφνικά έγινε μια από 'μας. Τα δύο σώου της την έκαναν πλατιά γνωστή στο ελληνικό κοινό. Και το ελληνικό κοινό την αγάπησε, όχι μόνο για τα ωραία τραγούδια και το ωραίο σώου που έκανε με τους χορευτές της, αλλά και για το γλυκό της χαμόγελο και την ανθρωπιά της που σκλάβωσε τους πάντες, από τους τηλεθεατές μέχρι τους τεχνικούς του στούντιο, αλλά και όλους όσους συνεγάστηκαν μαζί της. Την επιτυχία του σώου ακολούθησε και η επιτυχία των τραγουδιών A FAR L' AMORE, FORTE, FORTE, FORTE και BOBO STEP που περιέχονται στον δίσκο FORTE, FORTE, FORTE.
Μετά από την μεγάλη της επιτυχία η Ραφαέλλα, ξαναήρθε, τραγούδησε σε κέντρο της Αθήνας και εμφανίστηκε δίπλα στο δημοφιλή Λάμπρο Κωνσταντάρα στο σήριαλ «Εκείνες κι εγώ». Έτσι αγαπήθηκε ακόμα περισσότερο. Κατά την διάρκεια της παραμονής της στην Ελλάδα, ηχογράφησε και ένα τραγούδι στα ελληνικά, το «6868357» που όλοι αγαπήσατε και που περιλαμβάνεται στον δίσκο που κρατάτε στα χέρια σας. Στον ίδιο δίσκο θα βρείτε πολλές, ανέκδοτες μέχρι σήμερα στην Ελλάδα, επιτυχίες της, επιτυχίες που αποτελούν βασικό μέρος από το Σώου που παρουσιάζει στην Τηλεόραση ή σε συναυλίες. Επιτυχίες όπως τα RUMORE, FELICITA-TA-TA, IL GUERRIERO που έκαναν το σώου της αλλά και την ίδια, δημοφιλή, αλλά και σε πολλές χώρες του κόσμου».
Στην εκπομπή της η Ραφαέλλα Καρρά χόρεψε και συρτάκι, όταν ήταν καλεσμένος της ο Ντέμης Ρούσσος, ενώ το “Rumore” ήταν το τραγούδι που διάλεξε ο σκηνοθέτης, Πάνος Κούτρας, να ακούγεται στην ταινία του “Xenia” (2014).
Η ανακοίνωση του θανάτου της κίνησε, και συγκίνησε, αρκετό κόσμο ανά την υφήλιο. Πολλές δημοσιεύσεις καταχωρήθηκαν στα social media, θυμίζοντας μια ολόκληρη εποχή. Η γενιά μου την έζησε αυτήν την εποχή, όσο και στο πετσί του την αντάρτισσα – σέξι – είδωλο – χαμογελαστή και πολλά άλλα γυναίκα. Το παλμαρέ των καλλιτεχνικών δράσεών της ατελείωτο. Κάπου σημείωσα πως η Καρά είναι σαν τον Μαραντόνα, δεν υπάρχει περίπτωση να μην την ξέρει κάποιος. Ειρήσθω εν παρόδω, ήταν φανατική οπαδός της Γιουβέντους. Η Ραφαέλα Καρά μεγαλούργησε στην Ιταλία, θαυμάστηκε στην Ισπανία και αγαπήθηκε και στην Ελλάδα, ενώ είναι σίγουρο πως ασυγκίνητο δεν άφηνε κανέναν. Θα μπορούσε κανείς να πει πως δεν ανήκε σε μία μόνο χώρα, αλλά αντιπροσώπευε τον χαμογελαστό ευρωπαϊκό Νότο.
Σχολιάστε