Αφιερώματα

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι

Ο μύθος του «Hotel California», 47 χρόνια μετά...

Γράφει ο Κώστας Προβατάς

Όταν η ιστορία αναπολεί η ίδια το Νο 2 τραγούδι όλων των εποχών για κάθε είδος μουσικής, συμπεριλαμβανομένης και της "θεϊκής" Ενάτης Συμφωνίας, θα πρέπει να σκεφτούμε απλά (47 χρόνια μετά) ότι θα είναι εδώ για πάντα!

Στις 23 Φεβρουαρίου 1978, το "Hotel California" των Eagles βραβεύεται ως το καλύτερο άλμπουμ της προηγούμενης χρονιάς. Το θρυλικό άλμπουμ λοιπόν του 1977, κυρίως το ομώνυμο τραγούδι, με τη "διαβολική" διάσταση που του δόθηκε, τον περίφημο "Μαύρο Παπά" και τη "Σατανική Βίβλο" του, ήταν στο πνεύμα της εποχής των δεισιδαιμονιών των 70's. Ποτέ ωστόσο δεν αμφισβητήθηκε η φωτογράφιση ενός ξενοδοχείου του Μπέβερλι Χιλς για εξώφυλλο, ούτε ότι το περίφημο "collitas" είναι η μαριχουάνα στα μεξικάνικα. Εκείνο το 1969 βέβαια μπέρδευε τα πράγματα, αφού τότε ιδρύθηκε η "Μαύρη Εκκλησία" του περίφημου σατανιστή "Παπά" Άντον Λα Βέι (ή Λαβί).

Από την άλλη, το "Hotel California" ήταν το παρατσούκλι ενός περίφημου ψυχιατρείου, του "Καμαρίγιο", συνεπώς οι ερμηνείες που δόθηκαν αφορούσαν και αυτό, ειδικά με το: "θα μπεις αλλά ποτέ δε θα βγεις"...

Τα μέλη του συγκροτήματος πάντως υποστήριξαν σθεναρά πως μιλούσαν για τη «μεγάλη ζωή» και την υπερβολή στον αμερικάνικο τρόπο ζωής, επομένως «πώς να ξεφύγεις από το θηρίο», πώς να «βγεις» κ.λ.π. κ.λ.π. Και ειδικά, αναφερόμενοι στο θηρίο (beast), εννοούσαν τη μάστιγα των ναρκωτικών στην Καλιφόρνια. Ουσιαστικά οι Eagles μπήκαν με το κομμάτι αυτό σε μια ιδιότυπη προσωπική ισόβια κράτηση, διότι άντε να παραχθεί κάτι καλύτερο –μουσικά- στο μέλλον τους.

Η γενιά των 60'ς (αρχικά αυτοί ως οι νεότεροι που το άκουσαν) και μετά όλοι οι υπόλοιποι το λάτρεψαν, το λατρέψαμε. Από τα λίγα τραγούδια που έτρεχαν όλοι να μάθουν τους στίχους και να το τραγουδάνε. Από τα μπλουζ της εποχής που ήταν δημοφιλές σε κάθε πάρτι. Κι από τα τραγούδια εκείνα που, όπως αναφέραμε, έφτασαν στην επική διάσταση του μοναδικού, πίσω μόνο από το πλέον αινιγματικό "Stairway to Heaven" των επίσης διαστημικών Led Zeppelin.

    Μοιραστείτε το άρθρο:

    ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ

    Τα «σκοτεινά» τραγούδια

    ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ

    Δρόμοι της Αθήνας

    Σχολιάστε

    ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

    Διονύσης Θεοδόσης - Ένα μεγάλο γιατί...

    Γράφει ο Κώστας Προβατάς Σαν σήμερα το 1958 γεννιέται ο αξέχαστος Διονύσης Θεοδόσης κι...

    Συνέχεια

    O στιχουργός Γιάννης Δαλιανίδης

    Γράφει ο Κώστας Προβατάς Ο Γιάννης Δαλιανίδης ήταν ένας από τους βασικούς σκηνοθέτες...

    Συνέχεια

    Mάνος Λοϊζος - Ο πρώτος «Μάνος» που άφησε το ελληνικό τραγούδι...

    Γράφει ο Κώστας Προβατάς «Ο Μάνος ήταν μια πλαγιά πολύχρωμα λουλούδια που έλαμπαν...

    Συνέχεια

    Λαυρέντης Μαχαιρίτσας - Έλα, ρε ψυχούλα μου…

    Γράφει ο Κώστας Προβατάς Κάθε φορά που μπαίνω στη διαδικασία να «ψαχτώ» σε ένα αφιέρωμα, μπαίνω...

    Συνέχεια

    Σωτηρία Μπέλλου - Περιπλανώμενη ζωή, περιπλανώμενο κορμί…

    Γράφει ο Κώστας Προβατάς Τον Δεκέμβρη του 2011 ανέβηκε στο Θέατρο Κάππα η δραματοποιημένη...

    Συνέχεια

    Από το 1999 στο 2020

    Γράφει ο Πέτρος Δραγουμάνος 22 χρόνια ελληνικής δισκογραφίας, από το 1999 ως και το 2020. Πόσοι...

    Συνέχεια

    Aλίκη Βουγιουκλάκη - Μια τραγουδίστρια στο… σανίδι

    Γράφει ο Κώστας Προβατάς Το «Ποντικάκι» που έγινε «Εθνική Σταρ»...

    Συνέχεια

    Μάνος Ελευθερίου: Ο απόλυτος ποιητής – ραψωδός του ελληνικού τραγουδιού

    Γράφει ο Κώστας Προβατάς «Οι ζωές των ανθρώπων που ασχολούνται με τα γράμματα και τις τέχνες...

    Συνέχεια

    Τόλης Βοσκόπουλος: «Εγώ είμαι ο κύριος Βοσκόπουλος»

    Γράφει ο Κώστας Προβατάς Έτσι απάντησε κάποτε ο αείμνηστος «Πρίγκιπας» του ελληνικού...

    Συνέχεια

    Φλέρυ Νταντωνάκη - Ένα σπάνιο ταλέντο με πολλά τραύματα

    Γράφει ο Κώστας Προβατάς Η περίπτωση Φλέρυ Νταντωνάκη λίγο πολύ είναι γνωστή και μάλιστα στα...

    Συνέχεια