Ο μύθος του «Hotel California», 47 χρόνια μετά...
Γράφει ο Κώστας Προβατάς
Όταν η ιστορία αναπολεί η ίδια το Νο 2 τραγούδι όλων των εποχών για κάθε είδος μουσικής, συμπεριλαμβανομένης και της "θεϊκής" Ενάτης Συμφωνίας, θα πρέπει να σκεφτούμε απλά (47 χρόνια μετά) ότι θα είναι εδώ για πάντα!
Στις 23 Φεβρουαρίου 1978, το "Hotel California" των Eagles βραβεύεται ως το καλύτερο άλμπουμ της προηγούμενης χρονιάς. Το θρυλικό άλμπουμ λοιπόν του 1977, κυρίως το ομώνυμο τραγούδι, με τη "διαβολική" διάσταση που του δόθηκε, τον περίφημο "Μαύρο Παπά" και τη "Σατανική Βίβλο" του, ήταν στο πνεύμα της εποχής των δεισιδαιμονιών των 70's. Ποτέ ωστόσο δεν αμφισβητήθηκε η φωτογράφιση ενός ξενοδοχείου του Μπέβερλι Χιλς για εξώφυλλο, ούτε ότι το περίφημο "collitas" είναι η μαριχουάνα στα μεξικάνικα. Εκείνο το 1969 βέβαια μπέρδευε τα πράγματα, αφού τότε ιδρύθηκε η "Μαύρη Εκκλησία" του περίφημου σατανιστή "Παπά" Άντον Λα Βέι (ή Λαβί).
Από την άλλη, το "Hotel California" ήταν το παρατσούκλι ενός περίφημου ψυχιατρείου, του "Καμαρίγιο", συνεπώς οι ερμηνείες που δόθηκαν αφορούσαν και αυτό, ειδικά με το: "θα μπεις αλλά ποτέ δε θα βγεις"...
Τα μέλη του συγκροτήματος πάντως υποστήριξαν σθεναρά πως μιλούσαν για τη «μεγάλη ζωή» και την υπερβολή στον αμερικάνικο τρόπο ζωής, επομένως «πώς να ξεφύγεις από το θηρίο», πώς να «βγεις» κ.λ.π. κ.λ.π. Και ειδικά, αναφερόμενοι στο θηρίο (beast), εννοούσαν τη μάστιγα των ναρκωτικών στην Καλιφόρνια. Ουσιαστικά οι Eagles μπήκαν με το κομμάτι αυτό σε μια ιδιότυπη προσωπική ισόβια κράτηση, διότι άντε να παραχθεί κάτι καλύτερο –μουσικά- στο μέλλον τους.
Η γενιά των 60'ς (αρχικά αυτοί ως οι νεότεροι που το άκουσαν) και μετά όλοι οι υπόλοιποι το λάτρεψαν, το λατρέψαμε. Από τα λίγα τραγούδια που έτρεχαν όλοι να μάθουν τους στίχους και να το τραγουδάνε. Από τα μπλουζ της εποχής που ήταν δημοφιλές σε κάθε πάρτι. Κι από τα τραγούδια εκείνα που, όπως αναφέραμε, έφτασαν στην επική διάσταση του μοναδικού, πίσω μόνο από το πλέον αινιγματικό "Stairway to Heaven" των επίσης διαστημικών Led Zeppelin.
Σχολιάστε