Μάγεψε η Ιωάννα Φόρτη με τους μουσικούς της στο ΜΠΑΡΑΚΙ ΤΗΣ ΔΙΔΟΤΟΥ
Γράφει η Μίνα Μαύρου
Το αδιαχώρητο σημειώθηκε το βράδυ της Παρασκευής 6 Οκτωβρίου στο Μπαράκι της Διδότου- Νέα Μπουάτ, τη βραδιά που η Ιωάννα Φόρτη μαζί με τους εκλεκτούς μουσικούς της μάς χάρισαν τραγούδια μέσα από τις μελωδίες των Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Λοϊζου, Λεοντή, Μαυρουδή, Ανδριόπουλου, Μαρκόπουλου και όχι μόνο...
Οι στίχοι έγιναν ιστορίες, η μουσική αερικό και η φωνή της Ιωάννας καράβι με ανοιχτά πανιά που μας ταξίδεψε στα πέρατα της γης, στα έγκατα της ψυχής, στην άκρη του νου… για να συναισθανθούμε τη μεγαλύτερη αξία της Τέχνης που δεν είναι άλλη από τη λύτρωση…
Την Ιωάννα Φόρτη είναι χρόνια που την παρακολουθώ να ερμηνεύει. Κάποιοι, χρησιμοποιώντας την κοφτερή τους μνήμη, θα πουν… «Μα ναι.. στο Ηρώδειο», άλλοι πιθανότατα «Τότε στο Κάρνεγκι που…», ενδεχομένως ορισμένοι «Μα και βέβαια, στη Λυρική…» ή ίσως και άλλοι «Στην ΕΡΤ, όταν…»…
Η απάντηση είναι όχι…! Την Ιωάννα την έχω δει σε μεγάλους χώρους, σε χώρους που εξ' ορισμού έχουν μία απαίτηση και μία συγκεκριμένη σημειολογία…
Εγώ όμως τη Φόρτη την ανακάλυψα σε μικρούς χώρους… εκεί που το μαλλί είναι πιασμένο με μια κορδέλα… εκεί που η ανάσα για το επόμενο μουσικό μέτρο γίνεται ένα με την ανάσα του κόσμου, εκεί που η παύση ισοδυναμεί με το "αχ" και το λυγμό του ακροατή…
Κάτι τέτοιο ζήσαμε και το βράδυ της 6ης Οκτωβρίου στο Μπαράκι της Διδότου που εμφανίστηκε με τους έξοχους μουσικούς συνοδοιπόρους της... Με μια μπαντάνα, να τονίζει τα έντονα ζυγωματικά της, με το αέρινο ντύσιμό της, όμοιο με τα κύμματα της θάλασσας και με ένα ταμπούρλο, μία πιανίκα, ένα μπαγλαμαδάκι αλλά και ένα καζού στις επάλξεις, για να μας αποδείξει ότι στην πραγματική Τέχνη δεν χωρούν στεγανά και ταμπέλες… το ακριβώς αντίθετο!!!
Καθάρια, περήφανη, μελωδική, έντιμη, αλλά πάνω απ' όλα αληθινή… Πόσο υπέροχο το καλλιτεχνικό της ανάστημα, πόσο τυχεροί κι εμείς που το ζούμε κάθε φορά…
Οι συνεργάτες της, μοναδικοί παρακινητές - συμπρωταγωνιστές ...
Αλέξης Κωτσόπουλος σε κιθάρα, βιολοντσέλο, κλαρινέτο, τρομπόνι και τραγούδι αλλά και Μάρκος Κώτσιας σε πιάνο και φωνή, να δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό, είτε με τα φωνητικά, είτε με τις πρωτότυπες μουσικές ακροβασίες τους!
Από το "Ο κήπος έμπαινε στη θάλασσα" και τη "Μαρίνα" μέχρι τη "Σιταρήθρα" και το "Ξενιτεμένο μου πουλί". Από την "Παναγία των Πατησίων" και το "Γιάννη το φονιά" μέχρι το "Γέρο Νέγρο Τζιμ" και "Αυτές οι ξένες αγκαλιές". Από τη "Φάτα Μοργκάνα" και το "Santiago" μέχρι το "Corsica" και το "Canzone Arrabiatta". Από το "Φεντερίκο, πατρίδα μου μακρινή" και το "La foule" μέχρι το "Εν τάξει" και το "Δρόμοι παλιοί".
Και οι αναπόσπαστες εκπλήξεις, αυτές που πάντα σιγοτραγουδάμε στο δρόμο της επιστροφής... "Τα λόγια και τα χρόνια", σε μία πρωτότυπη και -γιατί όχι- ριψοκίνδυνη διασκευή και Ριζίτικα της Κρήτης, γιατί η Τέχνη θέλει ψυχή και αλήθεια!
Για την ιστορία του πράγματος και του προγράμματος, ανεπίσημες πληροφορίες μάς λένε ότι οι εμφανίσεις της Ιωάννας Φόρτη, του Αλέξη Κωτσόπουλου και του Μάρκου Κώτσια στο ΜΠΑΡΑΚΙ ΤΗΣ ΔΙΔΟΤΟΥ δεν τελειώνουν εδώ, αλλά θα έχουν μακρά συνέχεια...
Μείνετε συντονισμένοι!
Σχολιάστε