Ο Μάνος Χατζιδάκις μέσα από το λόγο του Νότη Μαυρουδή
Στο δίσκο «Παιδί της Γης» μελοποίησα Χατζιδάκι! Ένιωθα παράξενα, γιατί ο ίδιος ο Χατζιδάκις μελοποιούσε πολλές φορές δικούς του στίχους. Όταν έγραφε ποιήματα, μπορούσες να διακρίνεις ότι ήταν δημιουργήματα ενός μουσικού, καθώς ήταν πολύ μουσική η γλώσσα του. Ήταν πολύ σμιλευμένες οι λέξεις που χρησιμοποιούσε, γι' αυτό και η επιλογή να μελοποιήσω ποιήματα ενός μουσικού ήταν μία διπλή ευθύνη, καθώς έπρεπε να ανακαλύψω τη μουσική που είχε μέσα του ο ίδιος ο ποιητής. Η μουσική που έγραψα στο δίσκο «Παιδί της Γης» είναι μία μουσική, η οποία θα μπορούσε κάποιος να σκεφθεί, ακούγοντάς την, ότι ίσως να είναι και του Μάνου Χατζιδάκι!
Η παραγωγή του δίσκου έγινε το 1977. Ήταν μία επιλογή δική μου. Θυμάμαι χαρακτηριστικά πως ο Χατζιδάκις ήρθε στο στούντιο, κατόπιν παρακλήσεως δικής μου και του Αλέξανδρου Πατσιφά, που ήταν τότε ο διευθυντής της εταιρείας LYRA.
Ο ίδιος ο Χατζιδάκις δεν πήρε μέρος στην παραγωγή αυτού του δίσκου. Από ενδιαφέρον όμως ερχόταν να παρακολουθήσει τα ποιήματά του, που ήταν μελοποιημένα από έναν άλλο συνθέτη. Δεν έβαλε όρους! H συμπεριφορά του ήταν συμπεριφορά ενός ανθρώπου που βρισκόταν διακριτικά από πίσω, χωρίς να μας υποδεικνύει τι πρέπει να κάνουμε και πώς πρέπει να σταθούμε μουσικά. Επιπλέον, διάβασε εξαιρετικά ένα κείμενο, ένα ποίημά του, που αφορούσε το Νίκο Γκάτσο και ήταν ένας άνθρωπος που, αν ερχόταν κάποιος εκείνη τη στιγμή στο στούντιο, δεν θα καταλάβαινε ότι ήταν ο ποιητής των τραγουδιών!
Κρεμόμουν από τα χείλη του! Πολλές φορές τον ρωτούσα για κάποια θέματα γύρω από τη μουσική, απλώς για να τον προκαλέσω να μιλήσει. Όταν ξεκινούσε να μιλάει, ήταν ένας ποταμός, δεν ήθελες να σταματήσει, στην κυριολεξία τον χάζευα και ρουφούσα τα λόγια του!
Ο Μάνος Χατζιδάκις άνοιξε πεδίο δράσης για τους επόμενους! Άνοιξε κατ' αρχάς τα μυαλά μας, τη φαντασία μας, τις γνώσεις μας και εν τέλει μας άνοιξε πολλές πόρτες για προβληματισμούς γόνιμους! Υπάρχει μία μεγάλη φουρνιά συνθετών, όπως ο Κηπουργός, ο Κουρουπός, ο Μαραγκόπουλος, η Λένα Πλάτωνος και τραγουδιστές βεβαίως, όπως η Έλλη Πασπαλά, η Νένα Βενετσάνου, ο Βασίλης Λέκκας, ο Ηλίας Λιούγκος, μία πανστρατιά ανθρώπων, οι οποίοι ακολούθησαν δρόμους αισθητικής και λογικής που άνοιξε ο Μάνος Χατζιδάκις...
Ο Χατζιδάκις δεν μπορεί να λογίζεται ως ένας συνθέτης απλώς! Είναι ένας δημιουργός, ο οποίος συνδυάζει τον ποιητή, τον στοχαστή! Είναι ένας συνθέτης της μεταπολεμικής γενιάς, ο οποίος άρχισε δειλά δειλά να εμφανίζεται στα μουσικά πράγματα από το 1948, όταν έκανε μία διάλεξη προς τους λόγιους ανθρώπους των ωδείων, προκειμένου να προσέξουν το ρεμπέτικο και το λαϊκό τραγούδι. Μεγάλο κοινωνικό και πολιτιστικό ξάφνιασμα για εκείνη την εποχή!
Επειδή ήταν ένας άνθρωπος που και κείμενα έγραφε και περιοδικό είχε οργανώσει και δράση ραδιοφωνική είχε αναπτύξει με το Τρίτο πρόγραμμα, μπορούμε να πούμε ότι ήταν ένας ανανεωτής των πάντων!
Γι' αυτό το λόγο δεν μπορούμε να τον εκλάβουμε μόνο ως μουσικό, αλλά ως μία εθνική περσόνα απέναντι στην οποία θα πρέπει να σταθούμε πάρα πολύ προσεκτικοί! Ο Μάνος Χατζιδάκις πιστεύω είναι μία θεματολογία στη μουσική αντίστοιχη με εκείνη του Διονυσίου Σολωμού στην ποίηση!
Σχολιάστε